علی عباس نژاد
محمود نوروزی
زکیه طالبی

هدف از این تحقیق بررسی عددی اندرکنش جریان ضربانی خون با شریان ویسکوالاستیک متقارن محور در درصد گرفتگی های مختلف می باشد. برای مدل سازی سیال خون و دیواره شریان، به ترتیب از مدل های غیرنیوتنی کاریو و رئولوژیکی ماکسول تعمیم یافته استفاده شده است. نوآوری این تحقیق، مدلسازی دیواره ویسکوالاستیک برای شریان و سیال غیرنیوتنی خون، به منظور مطالعه بیماری تصلب شرایین می باشد. برای بررسی صحت و اعتبار این تحقیق نتایج با مطالعات پیشین مقایسه شده و مطابقت خوبی مشاهده شده است. در این مطالعه، اثرات شدت گرفتگی روی پروفیل سرعت، توزیع فشار، تنش برشی و جابه جایی دیواره در شریان ویسکوالاستیک بررسی شده و با شریان الاستیک مقایسه شده است. افزایش شدت گرفتگی منجر به زیاد شدن طول گردابه ها، تنش برشی دیواره و شیب پروفیل سرعت در نواحی بعد از گرفتگی می شود. همچنین، برای گرفتگی های شدید در شریان ویسکوالاستیک، در مقایسه با شریان الاستیک، حداکثر مقدار پروفیل سرعت و جابه جایی شعاعی دیواره شریان به ترتیب 2 درصد رشد و 22 درصد می باشد. پیشروی بیماری تصلب شرایین سبب افزایش مدول الاستیک شده و کاهش 64 درصدی در جابه جایی شعاعی دیواره شریان را به همراه دارد. همچنین، با رشد 5 برابری مدول الاستیک، 11 درصد افزایش در اندازه سرعت و 12 درصد رشد در مقدار فشار جریان خون مشاهده می شود.

اندرکنش سیال و سازه, شدت گرفتگی رگ, بیماری تصلب شرایین, شریان ویسکوالاستیک