فرحناز نریمانیان - گروه علوم باغبانی،دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
اسماعیل چمنی - گروه علوم باغبانی،دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
یونس پوربیرامی هیر - گروه علوم باغبانی،دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
حمیدرضا حیدری - گروه علوم باغبانی،دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

رزماری (.Rosmarinus officinalis L) گیاهی چند ساله همیشه سبز، معطر بوده و به صورت درختچه ای می باشد. این گیاهمنبع بسیار غنی از فنول فعال زیستی است و این امر منجر به استفاده از آن در ساخت داروهای گیاهی شده است. رزماری به دلیلداشتن مقدار زیادی ویتامین ها و مواد معدنی ارزش غذایی بالایی دارد و در تهیه محصولات غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. اینگیاه دارای خاصیت آنتیاکسیدانتی بالایی بوده که این خاصیت به دلیل کمیت و کیفیت ترکیبات پلیفنولی موجود در آن میباشد.از مهمترین این ترکیبات می توان به رزماریک اسید، کارنوسیک اسید، کافئیک اسید،تیمول و کارنوسول اشاره نمود. آزمایش حاضربه منظور بررسی تاثیر انواع و غلظتهای مختلف منابع نیتروژنی بر صفات مورفولوژیکی گیاه رزماری صورت پذیرفت. ریزنمونه هایسرشاخه انتهایی گیاه در محیط کشت حاوی غلظت های مختلف گلوتامین، آسپارژین و آمونیوم نیترات (0، 50، 100، 150 و 200میلی گرم بر لیتر) با 10 تکرار به مدت 2 ماه کشت شدند. مقایسه میانگین داده ها نشان داد بیشترین میزان شاخه زایی و تعداد برگبه ترتیب در تیمار گلوتامین و آسپارژین با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر مشاهده گردید؛ درحالی که بیشترین میزان ریشه زایی درغلظت صفر از گلوتامین و آسپاراژین به دست آمد.

آسپارژین، آمونیوم نیترات، شاخه زایی، گلوتامین