فاطمه رحیمی اجدادی - استادیار دانشگاه گیلان
عزت اله عسکری اصلی اراده - دانشیار دانشگاه محقق اردبیلی

شکست برنج در طول فرآیند تبدیل یکی از جدی ترین مشکلات بسیاری از کشورهای جهان از جملهایران می باشد که سبب کاهش چشمگیر درآمد کشاورزان و صدمه به اقتصاد کشور می گردد. در بسیاری ازکشورها پاربویلینگ بعنوان یک فرایند مرسوم در تبدیل برنج با هدف کاهش ضایعات و افزایش ارزشغذایی برنج بکار می رود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی میزان کارایی این روش در افزایش راندمان برنجسالم دو رقم برنج دانه بلند متداول در استان گیلان و تاثیر اقتصادی آن بر درآمد کشاورزان می باشد.آزمایشات تبدیل شلتوک به برنج سفید در دو فاز بهروش معمول و روش پاربویلینگ و در سه سطحرطوبتی و دو دمای خشککن انجام گردید. نتایج نشان داد که برای هر دو رقم در هر دو دمای خشک کن45 و 60°C راندمان برنج سالم برای برنج پاربویل به مقدار قابل توجهی بالاتر از برنج معمولی می باشد. بهترین راندمان برنج سالم پاربویل برای هر دو رقم هاشمی (67/3%) و علی کاظمی (68/6%) در دمای 45°C و رطوبت 8% بدست آمد. در صورت درنظرگرفتن بالاترین راندمان برنج سالم برای دو روش پاربویل و معمولی، نتیجه شد پاربویلینگ بطور متوسط سبب افزایش راندمان برنج سالم به اندازه 25/8% برای رقم هاشمی و 43/3% برای علی کاظمی نسبت به حالت متداول گردیده است. طبق نتایج، پاربویلینگ دارای افزایش سودی به میزان 3,477,600 تومان/هکتار برای رقم هاشمی و 4,471,200 تومان/هکتار برای رقمعلی کاظمی می باشد. نتایج حاکیست، اگر پاربویلینگ برای نیمی از تولیدات سالانه شلتوک کشور بکار رود،به تنهایی قادر است 50 % از نیاز کشور به واردات این محصول استراتژیک را کاهش دهد.

کیفیت تبدیل، دمای خشک کن، رطوبت تبدیل، ضایعات برنج