نیلوفر اسفندیار پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه پیام نور واحد بندرعباس
امیر بهمنی چاهستانی - هیات علمی دانشگاه فنی حرفه ای هرمزگان

امروزه استادیوم ھا عنوانی فراتر از تنھا فضایی برای انجام ورزش ھای تیمی ھستند، آنھا یک محل اجتماع برای افرادی با علایق مشترک می باشند که منافع مالی برای جامعه اطرافشان نیز به ھمراه دارند و از ھمه مھم تر پیشرفت ھای معماری و مھندسی را به نمایش می گذارند. ھنگامی که استادیوم ھا در ابتدا ساخته شدند، تمرکز اصلی بر روی فراھم آوردن فضایی محصور برای ورزشکاران بود و کمتر به تماشاچیان توجه می کردند. اگر چه ھندسه عمومی استادیوم ھا از آن زمان ثابت باقی مانده است اما سازه تغییرات بسیاری را تجربه کرده است. امروزه امکانات جدید نرم افزاری و سخت افزاری و ھمچنین پیشرفت ھای فراوان در زمینه تکنولوژی ھای ساخت، امکان طراحی و اجرای طرح ھای معماری با فرم ھای آزاد و نامنظم را فراھم کرد است و ساختمان ھای دارای فرم آزاد با روندی رو به رشد، در نقاط مختلف جھان پدیدار گشته است. در این پژوھش سعی شده تا تنوع فرم در سازه ھای فضاکار و محاسن و معایب آن مورد بررسی قرار گیرد و پس از آشنایی با این سازه و نمونه ھای استفاده شده در استادیوم ھا و با مقایسه با دیگر سازه ھا ، کاربرد این سازه را در طراحی فضاھایی با دھانه ھای بزرگ از جمله استادیوم ھای ورزشی به تصویر بکشیم.

استادیوم ورزشی، تکنولوژی معماری، سازه های فضا کار