مهدی جمالی - شهرداری شیراز

ارزش افزوده بالای زمین و پایین بودن مساحت فضای سبز باعث شده است تا استفاده از فناوری بام سبز در کلان شهرهای ایران به علت بهبود و پایداری کیفیت محیط های شهری گزینه مناسبی به نظر برسد. متاسفانه این طرح با وجود کارکردهای بالقوه قابل توجه آن بیشتر در حد ایده در مدیریت شهری باقیمانده است. از این رو هدف از این تحقیق بررسی و شناسایی مجموعه عواملی است که بر امکان پذیری کاربرد بام سبز از دیدگاه کارشناسان شهرداری استان فارس موثر می باشند. در ابتدا در مبانی نظری پژوهش به تعریف بام سبز، انواع بام های سبز و سیستم های اجرایی و اجزای آن ها پرداخته شده است و از آنجا که این پژوهش از نوع پیمایشی بوده و ابزار تحقیق پرسشنامه بود. به منظور بررسی روایی ابزار تحقیق، پرسشنام ه طراحی شده در اختیار اساتید قرار گرفت. جهت آزمون پایایی ابزار، آلفای کرونباخ محاسبه گردید (α=0/89) 135نفر از کارشناسان شهرداری استان فارس طریق فرمول کوکران و به روش طبقه ای با تسهیم نسبت جهت بررسی به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل عاملی بیانگر این بود که پنج عامل در حدود 40 درصد از واریانس امکان پذیری کاربرد بام سبز را تبیین می کنند.

بام سبز، امکان پذیری، کارشناسان شهرداری