سعیده قراچورلو - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر اسلامی تبریز
وحید نظم هرزنق - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر اسلامی تبریز

افزایش جمعیت شھرنشین رشد و توسعه بی رویه شھرھا و درنتیجه پراکندگی شھری را به دنبال دارد. در دھه ھای اخیر عدم وجود برنامه ریزی صحیح و پاسخگو در زمینه رشد شھری باعث مشکلات متعدد از جمله زاغه نشینی شده است. در نتیجه رویکرد رشد هوشمند شھری باھدف اصلی نظم دادن به توسعه و رشد شھرھا و تجدید حیات شھری ایجادشده است. طبق مطالعات انجام شد در زمینه رشد ھوشمند در شھر تبریز منطقه 7 تبریز از مناطق محروم از شاخص ھای رشد ھوشمند شھری است، لذا در پژوھش حاضر به بررسی شاخص ھای کالبدی، کاربری اراضی در نواحی شش گانه منطقه 7 پرداخته می شود. روش شناسی تحقیق توصیفی- تحلیلی با ماھیتی قیاسی است و شاخص ھای رشد ھوشمند با استفاده از روش ANP در نواحی منطقه 7 بررسی شده و ناحیه 1 منطقه 7 با نمره 0.284 به عنوان ناحیه با بیشترین ساختار رشد ھوشمند بوده و بعد از ناحیه 1،ناحیه 4 با اختلاف بسیار کمی در رده بعدی قرار دارد، ناحیه 6 با کمترین امتیاز در انتھا قرار دارد.

رشد هوشمند شهری، رشد پراکنده، ANP، تبریز