سولماز منیری جوادحصاری - استادیار گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
سپهر پورسیف - دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
کیوان خاکپور - دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.

مقدمه: سرطان رحم، چهارمین سرطان رایج در زنان می­باشد. تقریبا در تمامی موارد این سرطان، ابتلاء به انواع ویروس پاپیلومای انسانی با خطر بالا به خصوص تیپ­های 16 و 18 مشاهده می­شود. این ویروس عامل ایجاد سرطان های دیگری نظیر اوروفارنکس، آنورکتال و همچنین پوست نیز می­باشد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی واکسن­های موجود و در حال توسعه برای پیشگیری یا درمان HPV انجام شد. روش کار: در این پژوهش مروری، کلمات کلیدی HPV، سرطان سرویکس، DNA واکسن، RNA واکسن، پیشگیری و درمان آلودگی با HPV در پایگاه­های PubMed، Science direct، Scopus و Google Scholar در بازه زمانی سال­های 2000 تا 2018 مورد جستجو قرار گرفتند. مقالات انگلیسی به روز و چاپ شده در مجلات چارک اول، در اولویت قرار گرفتند و مقالات دارای اطلاعات ناقص و نامرتبط از مطالعه حذف شدند. یافته­ها: با وجود واکسن­هایی برای پیشگیری از ابتلاء به HPV، تحقیقات بر روی ارائه واکسن بهتر بر علیه این ویروس ادامه دارد، زیرا واکسن­های موجود از تمامی تیپ­های پرخطر ویروس پیشگیری نمی­کنند. همچنین بر روی افراد مبتلا و دارای ناهنجاری­های حاصل از ویروس و یا سرطان تاثیری ندارند. از راهکار­های امیدبخش، واکسن­هایی بر اساس نوکلئیک­اسید­ها (DNA یا RNA) می­باشند. نتیجه­گیری: نوکلئیک­اسید واکسن­ها دارای نتایج امیدوارکننده­ای به دلیل امن بودن، پایداری، راحتی در تولید و توانایی ایجاد ایمنی اختصاصی می­باشند. در حال حاضر واکسن­های GX-188E، VGX-3100، ZNF–603 و ZNF -758 بر علیه ژن­های E6 و E7 ویروس در فاز کلینیکی موفق عمل کرده­اند و امیدهایی برای یک واکسن درمانی برای افراد آلوده به ویروس یا مبتلا به سرطان ایجاد کرده اند.

سرطان دهانه رحم, واکسن های درمانی, واکسن های DNA, واکسن های RNA, ویروس پاپیلومای انسانی