حسن زارعی متین - استاد گروه مدیریت دولتی پردیس فارابی دانشگاه تهران
مریم احمدی زهرانی - دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا امینی - دانشجوی دکترای مدیریت رفتار سازمانی دانشگاه فردوسی مشهد
سحر نیکمرام - دانشجوی دکترای مدیریت رسانه دانشگاه امام رضا (ع)

رهبری اخلاقی، یکی از رویکردهایی است که در دهه های پایانی قرن بیستم میلادی، به طور جدی در ادبیات رهبری و مدیریت وارد شده است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر رفتار رهبری اخلاقی بر آوای کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع تحلیلی- پژوهشی و جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد می باشند. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه استاندارد رفتار رهبری اخلاقی سازمان کالشون و همکاران (2011) و آوای کارکنان زهیر و اردوگان (2011) است. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و به ترتیب 89/0 و 88/0 می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از نرم افزار Amos استفاده شد. یافته های تحقیق، تاثیر رهبری اخلاقی را بر آوای کارکنان مورد آزمون قرار می دهد که با ضریب تاثیر 0.39 در سطح تشخیص 0.05 معنی دار است. رهبری اخلاقی بر آوای مطیع با ضریب تاثیر به دست آمده 0.14که کمتر از 0.9 است، تاثیر دارد. رهبری اخلاقی بر آوای تدافعی با ضریب تاثیر به دست آمده 0.21 که کمتر از 0.9 است، تاثیر دارد و ضریب تاثیر غیرمستقیم به دست آمده 0.14 نشان دهنده آن است که رهبری اخلاقی بر آوای نوع دوستانه با ضریب تاثیر 0.14 که کمتر از 0.9 تاثیر دارد.  

: رفتار رهبری اخلاقی, آوای کارکنان, آوای مطیع, آوای نوع دوستانه, آوای تدافعی