مهرانگیز خاکسار بلداجی - کارشناسی ارشد یادگیری و کنترل حرکتی، دانشگاه اصفهان
مهدی رافعی بروجنی - استادیار رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشگاه اصفهان
احمدرضا موحدی - استاد رفتار حرکتی و مدیریت ورزشی، دانشگاه اصفهان

هدف از انجام این پژوهش، تعیین تاثیر جفت شدگی ویژگی شخصیتی رقابت جویی و غیررقابت جویی ومحیط تمرینی در تمرین مشاهده­ای بر اکتساب، یادداری و انتقال پرتاب دارت بود. تعداد 60 دانش آموز دختر مقطع متوسطه با دامنه سنی 12 تا 15 سال به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و براساس امتیاز کسب شده از پرسش نامه سوگیری ورزشی گیل و دیتر (1988) در چهار گروه رقابت جو و غیررقابت جو با تمرین مشاهده ای محیط رقابتی و نیز رقابت جو و غیررقابت جو با تمرین مشاهده ای محیط غیر رقابتی قرار گرفتند. پس از پیش آزمون، آزمودنی ها به مدت چهار هفته، هر هفته دو جلسه و در هرجلسه دو بار به مشاهده محیط های موردنظر پرداختند.بلافاصله پس از اتمام دوره تمرین، از هر چهار گروه آزمون یادداری فوری و یک هفته پس از آن، آزمون یادداری تاخیری و انتقال گرفته شد. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در مرحله یادداری و انتقال، در محیط رقابتی و غیررقابتی تفاوت معناداری بین ورزشکاران گروه رقابت جو و غیررقابت جو وجود داشت و میانگین امتیاز پرتاب دارت در آزمودنی های با ویژگی شخصیتی همسان با محیط بیشتر بود. براساس دیدگاه تعاملی، وقتی سطح رقابت جویی افراد با سطح رقابت محیط تمرین در تعامل مثبت و صحیحی قرار می گیرد، بهترین سطح عملکرد را از خود نشان می دهند.

تمرین مشاهده ای, محیط تمرینی رقابتی, محیط تمرینی غیررقابتی, ویژگی رقابت جویی و غیررقابت جویی