تحلیل سفرنامه های ایرانیان دوره ی قاجار از کرمانشاه(با رویکرد پسااستعماری)
عنوان مقاله: تحلیل سفرنامه های ایرانیان دوره ی قاجار از کرمانشاه(با رویکرد پسااستعماری)
شناسه ملی مقاله: JR_HPH-28-22_006
منتشر شده در شماره 22 دوره 28 فصل در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_HPH-28-22_006
منتشر شده در شماره 22 دوره 28 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا کرانی - دانشجوی دکترا گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی
قدرت احمدیان - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی
جلیل کریمی - استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه رازی
خلاصه مقاله:
زهرا کرانی - دانشجوی دکترا گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی
قدرت احمدیان - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی
جلیل کریمی - استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه رازی
ادوار سعید در اثر مهم شرقشناسی ، آنچه را غرب به عنوان شرق معرفی کرده است فضایی ساخته و پرداخته می داند که ارتباط چندانی به واقعیت شرق ندارد. هدف از برساختن شرق ایجاد تمایز میان شرق و غرب است و بیشتر برای غرب مصرف دارد تا شرق. اما ادوارد سعید در انتهای کتابش به این موضوع اشاره میکند که شرقی نیز در نهایت برتری غرب را می پذیرد و به آن گردن مینهد. در این پژوهش به آثار شرقشناسانی که به دنبال برساختن یک دیگری برای غرب بودند نمی پردازیم بلکه با استفاده از روش تحلیل گفتمان، آثار نویسندگان داخلی دوره قاجاریه درخصوص منطقه کرمانشاه را تحلیل میکنیم تا نحوه بازنمایی منطقه و میزان تاثیرپذیری آنها را از روش شرقشناسی بسنجیم. با تحلیل این آثار به این نتیجه میرسیم که نویسندگان داخلی در گفتمان شرق شناسی فرو رفته و از ابزار شرقشناسان استفاده کردهاند، به گونهای که خود را در مرکز قرار داده و مردم منطقه را به حاشیه رانده اند و به این فرودستان اجازه روایت کردن خود را ندادهاند. مقاله نشان خواهد داد که شاخص های مرسوم شرقشناسی از قبیل غربمحوری، دیگریسازی، منفیسازی، ذاتانگاری و... در میان متون داخلی در خصوص فرهنگ، زبان و مذهب مردم کرمانشاه کاربرد داشته است و استعمار و استبداد مسیر مشابهی در معرفی مردم طی کرده اند. روایتهای ارائه شده یکطرفه و غیریتسازند و برای مردم در تعیین سرنوشت خود جایگاهی قائل نیستند.
کلمات کلیدی: شرق شناسی, پسااستعمار, گفتمان کاوی, فرودستان, کرمانشاه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/935500/