آسیه نمازی - دانشجوی دکتری سلامت و رفاه اجتماعی، دانشکده مدیریت رفاه، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
عزت اله عباسیان - دانشیار اقتصاد، دانشکده اقتصاد، دانشگاه بوعلی سینا همدان

زمینه و هدف: درآمد به عنوان یک تعیین کننده اجتماعی موثر بر سلامت افراد، موضوع مطالعات متعددی در سراسر جهان است. در ایران نیز به رغم بهبود قابل توجه در شاخصهای سلامت، وجود نابرابری در سطوح سلامت، موجب توجه بیشتر پژوهشگران به عوامل اجتماعی تاثیرگذار بر وضعیت سلامت افراد شده است. مطالعه حاضر با هدف جمع بندی کلی نتایج مطالعات انجام شده در کشور با محوریت ارتباط بین درآمد و سلامت افراد انجام گرفته است روش کار: این مطالعه از نوع مرور توصیفی و بررسی اسناد بود. به منظور جمع آوری داده ها، مقالات چاپ شده به زبان فارسی در دو پایگاه الکترونیکی بانک اطلاعاتی بزرگ کشور با واژگان کلیدیی مربوط به سلامت و درآمد مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات انجام گرفته بر اساس معیارهای ورود، در سالهای 1385 تا 1396 مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: یافته های مطالعات مورد بررسی، رابطه معنیدار بین نابرابری درآمدی و شاخص سلامت را نشان دادند. همچنین شاخص های مخارج سرانه سلامت، افزایش درآمد سرانه(کاهش فقر نسبی) و شاخص آموزش تاثیر مثبت و معنی داری بر امید به زندگی داشتند. از طرف دیگر افزایش شهر نشینی، به افزایش هزینه های سلامت منجر خواهد شد.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سلامت در زندگی، سرمایهگذاری در این بخش، بایستی به عنوان یکی از اولویتهای مهم سیاستگذاری کشورها مورد توجه قرار بگیرد. همچنین اعمال سیاستهایی برای بهبود وضعیت شهرنشینی در مناطق شهری و فراهم کردن امکانات لازم در مناطق روستایی، برنامه ریزیهای مرتبط با حمایت از اقشار آسیب پذیر جسمی و مالی جامعه برای ارتقاء وضعیت سلامت ضروری به نظر می رسد.

نابرابری درآمد، ضریب جینی، درآمد، سلامت، ایران