محمدامین خراسانی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عنایت اله مشفق نژادی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
افشین حکمتی اصل - کارشناسی ارشد جفرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران

افزایش بی رویه جمعیت در روستاهای پیراشهری از یکسو و به دنبال آن تولید حجم انبوهی از زباله های روستایی از سوی دیگر منجر به بحران جدی در این سکونتگاه ها شده است. به­گونه­ای که امروزه از دلایل ناپایداری محیطی در سکونتگاه های روستایی، نارسایی در وضعیت مدیریت زباله است که می تواند مسیر توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها را مختل کند؛ بنابراین هدف از این پژوهش، ارزیابی و تعیین وضعیت مدیریت زباله در سکونتگاه های روستایی پیرامون شهر یاسوج بوده است. اطلاعات موردنیاز در این بررسی از طریق روش­های میدانی (پرسشنامه و مشاهده)، اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش خانوارهای روستایی ساکن روستاهای پیرامون شهر یاسوج هستند. بر اساس فرمول کوکران 384 نفر به عنوان نمونه و به صورت تصادفی ساده انتخاب شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد مدیریت زباله در روستاهای موردمطالعه با میانگین 21/2 در وضعیت ناپایداری قرار دارد. همچنین بین فاصله از شهر یاسوج و مدیریت زباله با ضریب اطمینان 99 درصد همبستگی وجود دارد. میزان همبستگی این مولفه با عامل فاصله 228/0- است، بدین معنی که با افزایش فاصله از شهر یاسوج مدیریت زباله کاهش پیدا می­کند و با کاهش فاصله از شهر مدیریت زباله افزایش پیداکرده است.  

چالش های محیطی, مدیریت زباله, پسماند روستایی, روستاهای پیراشهری, شهر یاسوج