احمد عبادی - استادیار دانشگاه اصفهان
محمد امدادی ماسوله - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان

ارتباط میان علم و دین، فزازوفرودهایی فراوان در ادوار تاریخ به خود دیده است و دائما مکاتب متعددی در جستجوی کلیدی برای حل و بازگشایی این مساله بوده اند. ابزارگرایی یکی از این مکاتب است. این مکتب، دیدگاهی است که در علم خواهان استفاده ابزاری در جهت پیش بینی پدیده هاست و از دیگر نقش ها، در فرآیند جریان علم چشم پوشی می کند. این رویکرد، برای ایجاد آشتی میان علم و دین راه حل جدید ارائه می دهد؛ توجه به این مطلب که گزاره های علمی دارای واقعیت نیست و همواره به دنبال اهداف ترسیم شده ی خویش در جهت تنظیم پدیدارها و استفاده روزافزون از طبیعت است. از سوی دیگر، آموزه های دینی حکایت از واقع دارند و نقشی گزارش گری و خبردادن از عالم خارج دارند، بنابراین هیچ گونه چالش و تعارضی میان علم و دین وجود نخواهد داشت. در صورتی تعارض مطرح بود که آن دو واقع نما و بیان کننده حقیقت بودند. همین نکته، زمینه ی مناسبی را برای متالهان و دانشمندان ابزاراندیش، جهت حل معمای تاریخی علم و دین فراهم آورد.

چالش علم و دین، پیر دوئم، ابزارانگاری، روش شناختی، اوسیاندر