بررسی ماهیت حدیث جابر و جایگاه آن در اثبات نام دوازده امام (ع)
عنوان مقاله: بررسی ماهیت حدیث جابر و جایگاه آن در اثبات نام دوازده امام (ع)
شناسه ملی مقاله: JR_JSAB-3-4_002
منتشر شده در شماره 4 دوره 3 فصل در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JSAB-3-4_002
منتشر شده در شماره 4 دوره 3 فصل در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد غفوری - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامی- پژوهشکده اسلام تمدنی
خلاصه مقاله:
محمد غفوری - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامی- پژوهشکده اسلام تمدنی
حدیث جابر، حدیث مشهوری در منابع شیعه است. راوی حدیث- امام باقر (ع) - از جابر بن عبدالله انصاری نقل می کند که جابر لوحی را در دست حضرت زهرا (س) دیده است. این لوح هدیه ای از جانب خداوند به پیامبر (ص) معرفی شده که نام پیامبر (ص)، علی و یازده امام دیگر در آن آمده است.
حدیث منسوب به جابر، متن واحد ندارد بلکه شامل چهار متن مختلف و سندهای متعدد است که همگون نیستند. در نوشتار حاضر، راویان، متن و محتوای یکی از این چند روایت بررسی و تحلیل شده و با توجه به ایرادات و تناقضات متعدد، چنین نتیجه گرفته شده است که حدیث منسوب به جابر چندان قابل اتکا و استناد نیست. این حدیث علاوه بر ایرادات حدیث شناختی، زبان شناختی و رجال شناسی با واقعیت های تاریخی نیز سازگار نیست. ولی آن چه این خلا را جبران می کند، حدیثی با املای رسول خدا (ص) و دست خط علی (ع) است که دوازده امام (ع)را معرفی می کند. این حدیث به صورت سر امامت تنها در اختیار امامان (ع) قرار داشته است و تنها در مواقعی نادر، امام بعدی به برخی از یاران خاص معرفی شده است.
کلمات کلیدی: حدیث جابر, حدیث لوح, صحیفه فاطمه (س), امام باقر (ع), دوازده امام
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/942088/