مسعود مکارچیان - استادیار دانشگاه بوعلی سینا همدان
سیدیاسین میرجعفری میانده - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد از دانشگاه بوعلی سینا همدان

تثبیت شیمیایی خاکهای متورم شونده با پلاستیسیته زیاد به وسیله آهک، زمانی که در معرض سولفات باشند، با مشکلاتی مواجه است. کلسیم موجود در آهک با سولفات موجود در خاک به همراه آلومینیوم آزاد شده از خاک واکنش داده و ماده ای به نام اترینگایت را تشکیل می دهند. اترینگایت ماده ناپایدار کریستالی است که در زمان هیدراته شدن، تغییر حجم زیادی از خود بروز می دهد و از مقاومت خاک به میزان زیادی می کاهد. نقش مخرب سولفاتها در خاکهای تثبیت شده با آهک، چند سالی است که مورد توجه و مطالعه محققین قرار گرفته است. در این ارتباط یون سولفات می تواند از طریق خاکهای سولفاته مثل خاکهای گچی و یا به وسیله آب حاوی یونهای سولفات محلول که در درون خاک اصلاح شده جریان می یابد، تأمین گردیده و وارد فعل و انفعالات شیمیایی آهک و رس گردد. در این تحقیق از آهک، میکروسیلیس و گچ بعنوان موادی برای تثبیت خاک رس کائولینیت استفاده شده است. خاک مورد استفاده رس با پلاستیسیته زیاد بوده که با درصدهای مختلف آهک، میکروسیلیس و گچ در درصد رطوبتهای مختلف مخلوط شد و سپس آزمایشهای تک محوری بر روی نمونه ها صورت گرفت. این آزمایشها در دو دسته عمل آوری 7 و 28 روزه مورد بررسی قرار گرفته اند. نمودارهای ب هدست آمده از نتایج آزمایشهای ت کمحوری نشان دهنده تأثیر مثبت میکروسیلیس بر افزایش مقاومت و کاهش اثرات مخرب سولفات بر خاک رس تثبیت شده با آهک بوده و همچنین علاوه بر به دست آوردن درصد رطوبت بهینه برای کسب بیشترین مقاومت تک محوری، اهمیت میزان رطوبت نیز بر مقاومت تک محوری نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفته شده است

تثبیت، آهک، گچ، مقاومت تک محوری، میکروسیلیس