رامین احسانی - ایران، کاشان، کیلومتر ۶ بلوار قطب راوندی، دانشگاه کاشان، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشجوی دکتری
رضا مداحیان - ایران، تهران، کد پستی: ۱۱۱-۱۴۱۱۵، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی مکانیک، استادیار؛
احمدرضا رحمتی - ایران، کاشان، کیلومتر ۶ بلوار قطب راوندی، دانشگاه کاشان، دانشکده مهندسی مکانیک، استادیار؛

به هم پیوستن حباب ها یا قطره ها در موقعیت های فیزیکی متعددی در طبیعت یا در صنعت رخ می دهد. هنگامیکه دو حباب در تماس با یکدیگر قرار می گیرند، یک پل ارتباطی میان آنها شکل می گیرد که در نتیجه ی نیروهای کشش سطحی به سرعت بر ضخامت آن افزوده می شود تا اینکه در نهایت یک حباب منفرد تشکیل گردد. در مقاله ی حاضر از روش شبکه ی بولتزمن و از مدلی براساس میدان فاز برای بررسی به هم پیوستن دو حباب آزاد استفاده شده است. نشان داده می شود که روش شبکه ی بولتزمن این توانایی را دارد که پدیده ی بنیادی به هم پیوستن دو حباب را به درستی شبیه سازی نماید. برای اعتبار سنجی مدل ارائه شده از مقایسه ی نتایج آن با قانون لاپلاس استفاده شده و سپس اثر برخی پارامترهای تاثیر گذار جریان بر زمان به هم پیوستن دو حباب مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی حاضر نشان میدهند که مقادیر مختلف پارامترهای نسبت چگالی دو فاز، کشش سطحی، ضخامت اولیه ی سطح میانجی و فاصله ی میان دو حباب منجر به زمان های مختلفی برای به هم پیوستن دو حباب و تشکیل حباب منفرد نهایی می گردند. همچنین مقداری بحرانی برای فا صله ی میان دو حباب وجود دارد که چنانچه فاصله ی میان دو حباب بیشتر از آن باشد، به هم پیوستن اتفاق نمی افتد