ارزیابی مقاومت ژنوتیپهای برتر چغندرقند به عوامل پوسیدگی مهم ریشه در شرایط گلخانه
عنوان مقاله: ارزیابی مقاومت ژنوتیپهای برتر چغندرقند به عوامل پوسیدگی مهم ریشه در شرایط گلخانه
شناسه ملی مقاله: JR_JRSB-27-1_003
منتشر شده در شماره 1 دوره 27 فصل در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JRSB-27-1_003
منتشر شده در شماره 1 دوره 27 فصل در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیرین فتاحی - دانشجوی کارشناسیارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشگاه بوعلی سینا
دوستمراد ظفری - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
سیدباقر محمودی - استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
خلاصه مقاله:
شیرین فتاحی - دانشجوی کارشناسیارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشگاه بوعلی سینا
دوستمراد ظفری - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
سیدباقر محمودی - استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
چهار ژنوتیپ اصلاح شده چغندرقند در برابر عوامل مهم پوسیدگی ریشه شامل Pythium aphanidermatum، Phytophthora drechsleri، ) AG 2-2) Rhizoctonia solani و (R. solani (AG 4 در شرایط گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. گیاهان 10 تا 12 هفتهای با زادمایه هریک از عوامل بیماریزا مایهزنی شدند. زاد مایه در مورد عوامل بیماریزای پیتیوم و فیتوفترا کشت سه تا پنج روزه آنها روی محیط کشت CMA و در مورد قارچ رایزوکتونیا نه دانه ذرت آلوده به قارچ بود. ارزیابی مقاومت در قالب آزمایشهای مجزا برای هر بیمارگر و بهصورت طرح کرتهای کاملا تصادفی و با سه تکرار انجام شد. یک ماه بعد از مایهزنی میزان پوسیدگی ریشهها با مقیاسهای موجود محاسبه گردید. نتایج نشان داد که ژنوتیپهای 16.P-19SB، 44.P-19SB و 78.P-19SB سطحی از مقاومت را نسبت به پوسیدگی پیتیومی دارا هستند. همچنین ژنوتیپ 78.P-19SB نسبت به P. drechsleri پایینترین آلودگی را بعد از شاهد مقاوم نشان داد. در ارزیابی ژنوتیپهای چغندرقند نسبت به R. solani با گروه آناستوموزی 4، ژنوتیپ 16.P-19SB از میزان آلودگی نزدیک به رقم مقاوم Dorotea برخوردار بود. در ارزیابی مقاومت ژنوتیپهای چغندرقند مورد مطالعه نسبت به ) AG 2-2) R. solani سه ژنوتیپ اصلاحی 16.P-19SB، 44.P-19SB و 78.P-19SB با شاهد مقاوم Dorotea اختلاف معنیداری نداشتند. به نظر میرسد که ژنوتیپهای 16.P-19SB، 78.P-19SB و 44.P-19SB ژرم پلاسمهای مناسبی برای دورگگیری و تهیه ارقام متحمل چغندرقند به عوامل بیماریزای پوسیدگی ریشه باشند. این گزارش اولین مورد از وجود منبع مقاومت در گونه Beta vulgaris نسبت به بیمارگرهای ریشه ناشی از P. aphanidermatum و P. drechsleri در ایران محسوب میشود.
کلمات کلیدی: پوسیدگی ریشه, چغندرقند, مقاومت, Pythium aphanidermatum, Phytophthora drechsleri, Rhizoctonia solani
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/943913/