مجید احمدیان - استاد گروه اقتصاد - دانشکده اقتصاد- دانشگاه تهران- تهران، ایران.
امیر محمدی نژاد - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات- تهران، ایران.
رضا رحیمی - مربی پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و دانشجوی دکتری اقتصادکشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.

چغندرقند یکی از محصولات صنعتی بخش کشاورزی است که نقش مهمی در تامین شکر موردنیاز داخل دارد. با توجه به بالا بودن سهم شکر وارداتی از شکر مصرفی، یکی از راه کارهای تامین قند و شکر موردنیاز کشور، استفاده از سیاست های حمایتی است. یکی از این سیاست ها، سیاست بهبود تکنولوژی می باشد. به منظور ارزیابی اثر این سیاست، معادلات عرضه و تقاضای چغندرقند طی سال های 87-1350، با استفاده از روش حداقل مربعات دو مرحله ای(2SLS)، برازش و سپس تاثیر بهبود تکنولوژی بر رفاه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان و در نهایت رفاه اجتماعی در قالب سه سناریوی یک، چهار و 10 درصد کاهش قیمت، ناشی از بهبود تکنولوژی بررسی گردید. نتایج نشان می دهد کشش قیمتی تقاضا 02/0- و کشش قیمتی عرضه 013/0 می باشد. هم چنین یافته ها حاکی از آن است که در تمامی سناریوها با توجه به سهم مازاد رفاه مصرف کننده از کل مازاد رفاه اجتماعی، اجرای این سیاست مصرف کنندگان را بیشتر مورد حمایت قرار می دهد.

چغندرقند, حداقل مربعات دو مرحله ای, رفاه اجتماعی, سیاست حمایتی, عرضه و تقاضا