سمر خیامیم - کارشناس ارشد زراعت – دانشگاه تهران
داریوش مظاهری - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
محمد بنایان اول - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
جواد گوهری - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند

ضریب استهلاک نوری از ضرایب مهمی است که نشانگر میزان کاهش نور در جامعه گیاهی می‎باشد. در شرایط مطلوب، افزایش ماده خشک به طور خطی با جذب تجمعی نور ارتباط دارد و شیب این خط به عنوان راندمان مصرف نور خوانده می‎شود.  به منظور تعیین ضریب استهلاک نوری و راندمان مصرف نور در چغندرقند, آزمایشی در سال1380 به صورت کرت‎های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرحوم مهندس مطهری (کمال‎آباد کرج) انجام شد.  سه سطح تراکم بوته چغندرقند (D1=80000, D2=100000, D3=120000بوته در هکتار) در کرت اصلی و سه سطح کود نیتروژن (برابر با N0=100, N1=200, N2=300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) در کرت فرعی قرار گرفت. در طول دوره تحقیق، 11 بار نمونه‎برداری انجام و صفات مختلفی نظیر شاخص سطح برگ، راندمان مصرف نور، ضریب استهلاک نوری، بیوماس اندام هوایی  اندازه‎گیری شده و مورد بررسی قرار گرفتند. راندمان مصرف نور تفاوت معنی‎داری  بین تیمارهای مختلف نداشت و مقدار آن برابر 008/0 کیلوگرم بر مترمربع بدست آمد. مقدار ضریب استهلاک نوری حدود 56/0 برآورد گردید. اثر تیمارهای مختلف در مرحله برداشت بر روی شاخص سطح برگ و کل ماده خشک نیز بدون معنی بود. با این وجود بیشترین سطح برگ به میزان 69/3 در تیمار 80000 بوته در هکتار مشاهده شد. تیمار 300 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار نیز بیشترین شاخص سطح برگ برابر 1/4  را در بین تیمارهای کودی داشت. تیمار 80000 بوته در هکتار با مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و تراکم 100000 بوته با مصرف 300 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار دارای بیشترین ماده خشک اندام هوایی در بین تیمارهای مختلف بودند.

تراکم, چغندرقند, راندمان مصرف نور, شاخص سطح برگ, ضریب استهلاک نوری, کرج, ماده خشک اندام هوایی, نیتروژن