نورمحمد یعقوبی - دکترای مدیریت، استادیار دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه سیستان و بل
فریده ارحامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی، دانشکده کارآفرینی دانشگاه س
ملیحه محمدجوادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی، دانشکده کارآفرینی دانشگاه س

کارآفرینی در دنیای امروز به عنوان عنصر اصلی بقا و توسعه در سازمان ها شناخته شده است. کارآفرینی سازمانی عبارت از استفاده از مهارت های کارآفرینی در درون سازمان یا توسط سازمان می باشد. عوامل متعددی بر بروز کارآفرینی در سازمان ها تأثیر دارند که از جمله آنها می توان به میزان خلق دانش در سازمان، مهارت مدیران کارآفرین، ظرفیت محیط سازمانی و تمایل به نوآوری در سازمان اشاره نمود. فرآیند نوآوری در سازمان ها خود ناشی از توسعه فرهنگ کارآفرینی در محیط می باشد. به عبارتی پیاده سازی نوآوری و کارآفرینی در هر سازمان اثر متقابلی بر روی یکدیگر دارند. مقاله حاضر با مطالعه تحقیقات گسترده پیشین، به بررسی نحوه اجرای مدل نوآوری مشارکتی پنج مرحله ای در سازمان ها می پردازد؛ که شامل پنج سطح ناخودآگاهی، برپایی فرآیندهای رسمی برای شناسایی و حل مسائل و برپایی عادات در بخش های سازمان، هم راستا نمودن عادات با اهداف راهبردی سازمان، حرکت به سمت اختیار افراد جهت خلاقیت و نوآوری و بهبود کامل افراد در تجربه اندوزی و به اشتراک گذاشتن دانش در سازمان می باشد.

نوآوری مشارکتی، مدل نوآوری مشارکتی پنج مرحله ای، کارآفرینی سازمانی، توسعه سازمانی