زهرا زنجانی - استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
محمدرضا شعیری - دانشیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

سابقه و هدف: در دهه های اخیر محققین غربی توجه روزافزونی به نقش هیجان چندش در آسیب شناسی روانی به خصوص علایموسواس آلودگی/ شستشو داشته اند، ولی در ایران به این هیجان توجه چندانی نشده است. و این درحالی است که بررسی نقشپیش گویی کننده آن می تواند به تشخیص زودس و درمان کمک کند. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش گرایش به تجربه چندش وحساسیت به چندش در پیش بینی علایم وسواس آلودگی/ شستشو است.مواد و روشها: برای انجام این مطالعه توصیفی-تحلیلی 295 دانشجوی دانشگاه شاهد که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدهبودند، وارد مطالعه شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک، وسواس پادوآ (خرده مقیاس آلودگی)، حساسیت و گرایشبه تجربه چندش (DPSS-R) را تکمیل نمودند. نتایج: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین گرایش به تجربه چندش و حساسیت به چندش با علایم وسواس آلودگی/ شستشو رابطه مثبت وجود دارد و این رابطه در زنان (0/41-0/42) قویتر از مردان (0/23-0/24) است. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که گرایش به تجربه چندش (β=0/34 ،P<0/001) و حساسیت به چندش (β=0/17 ،P<0/001) پیش بینی کننده علایم وسواس آلودگی/شستشو هستند (R(2)=0//20, R=0/45): گرایش به تجربه چندش نقش قویتری در این پی شبینی داشت (P<001, R(2)=0/16). به علاوه، بین سن و علایم وسواس آلودگی/ شستشو رابطه ای دیده نشد.نتیجه گیری: مطالعه حاضر حمایتی برای نقش هیجان چندش و آسیب پذیری فرد به تجربه این هیجان در پیش بینی علایم وسواسآلودگی/ شستشو فراهم آورد و می توان برای شناسایی زودرس و درمان به موقوع علایم وسواس آلودگی/ شستشو از آن استفاده کرد.

گرایش به تجربه چندش، حساسیت به چندش، علایم وسواس آلودگی/ شستشو، دانشجو