امیر جوان ملایوسفی - سطح سه حوزه علمیه قم و معاونت تهذیب مدرسه علمیه صاحب الزمان (عج) مرند. ایران
اکبر ساجدی - عضو شورای پژوهشی مرکز توسعه پژوهشهای بین رشته ای معارف اسلامی و علوم سلامت و دانشیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی تبریز. ایران
جواد نعمتی - عضو شورای پژوهشی مرکز توسعه پژوهشهای بین رشته ای معارف اسلامی و علوم سلامت و استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی تبریز. ایران

سخن گویی یکی از امتیارات مهم انسان با سایر جانداران است. این قدرت از سویی به شکوفایی و پرورش نیازمند بوده و از سوی دیگر به کنترل و مواظبت محتاج است. در نگاهی ساده گفتار انسان به نیکو و زشت تقسیم میشود و طبیعی است که باید معیارهایی برای آن بوده باشد. این معیارها میتواند از تجربه بشری و همین طور از متون وحیانی برداشت گردد، اما از آن جایی که متون وحیانی به ویژه قرآن جامعیت و عمق بینظیری دارند، با معیارهای تجربی نمیتواند مقایسه شوند. از این رو در مقاله حاضر محوریت پژوهش قرآن انتخاب گردید. با مراجعه به آیات قرآن معلوم شد که خداوند متعال معیارهایی را برای رسیدن به گفتار نیک بیان کرده است که از بین آن ده مورد انتخاب شد. معیارهای مزبور عبارت اند از: 1. قول بلیغ، 2. قول حسن، 3. قول احسن، 4قول. لین، 5. قول کریم، 6. قول سدید، 7. قول معروف، 8. قول میسور، 9. قول سلام و 10. قول صدق. نویسندگان با مراجعه به تفاسیر معتبر به ویژه تفسیر المیزان تفسیر و توضیح درخوری برای معیارهای ده گانه فوق ارایه کردهاند.

معیار گفتار نیک، قرآن، ویژگیهای قول مطلوب.