مریم حامدی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی، دانشگاه شهید بهشتی، مرکز تحقیقات پروتئین
فاطمه میرزاجانی - عضو هیات علمی و استادیار، دانشگاه شهید بهشتی، مرکز تحقیقات پروتئین
مرتضی اولادی - دانشجوی دکتری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان
امین حمیدی - کارشناس آزمایشگاه، دانشگاه شهید بهشتی، مرکز تحقیقات پروتئین

برنج یکی از بهترین منابع غایی ملی است و چالش آفات و آلودگیهای کشت آن منجر شده است تا بسیاری محققین به مطالعه روشهای حذف آفات،کشت مقاوم تر و اصلاح محصول از نظر کاهش آلودگیها بپردازند. یکی از روشهای کاربرده شده توسط بسیاری محققین در بررسیهای رشد و مطالعات درون شیشه و جهت استریل کردن شرایط استفاده از نانو ذرات نقره پیش از تولید آلودگی های میکروبی و قارچی و یا پس از تولید آنها میباشد. در مطالعه حاضر بررسی اثر نانو ذرات نقره بر میزان تولید آلودگیها همزمان با تاثیرات فیزیولوژیک و جوانه زنی برنج و همچنین اثر این نانو ذرات به رفع آلودگیها پس از ایجاد میباشد. همچنین توانائی این نانوذرات در رفع آلودگیهای درون شیشه نسبت به ترکیبات فوق رقیق (هومیوپاتی) مورد ارزیابی قرار گرفته اند. از مطالعه حاضر میتوان نتیجه گرفت که اثرات سمی نانوذرات نقره در محیط کشت آزمایشگاهی قابل توجه بوده و نمی باید از آنها جهت استریل استفاده کرد. همچنین این ذرات قابلیت حذف آلودگی پس از ایجاد آن را نداشته و بجای آن میتوان از ترکیب فوق رقیق استفاده کرد.

برنج، Oryza sativa، نانو ذرات نقره، نانو ذرات اکسید تیتانیوم، ترکیبات فوق رقیق، مطالعات فیزیولوژیک