CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تاثیر روش برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل در محاسبه شاخص خشکسالی SPEI

عنوان مقاله: بررسی تاثیر روش برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل در محاسبه شاخص خشکسالی SPEI
شناسه ملی مقاله: WRRC03_135
منتشر شده در سومین کنفرانس ملی هیدرولوژی ایران در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

نگار رسولی مجد - دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
مجید منتصری - استاد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
بابک امیرعطایی - پژوهشگر پسادکتری- گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه

خلاصه مقاله:
وقایع خشکسالی پیامد اجتناب ناپذیر نوسانات آب و هوائی بوده و به عنوان یک پدیده ی طبیعی در همه رژیمهای اقلیمی و مناطق جغرافیایی رخ میدهد، اما اثرات و فراوانی آن در مناطق خشک و نیمه خشک نظیر ایران بیشتر نمایان میشود. خشکسالی بسته به طول مدت و شدت آن میتواند پارامترهایی نظیر رطوبت خاک، حجم آبهای سطحی و زیرسطحی و فعالیتهای انسانی و اکوسیستمی را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین پایش خشکسالی و بررسی خصوصیات آن میتواند نقش مهمی در کاهش خسارات خشکسالی و مدیریت منابع آب ایفا کند. در این مطالعه شاخص SPEI به ازای 8 روش تجربی مختلف جهت محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل در یک ایستگاه نمونه (ایستگاه سینوپتیک ارومیه) در دوره آماری -2015 1993 مورد ارزیابی قرار گرفت. تبخیر از تشت با اعمال ضرایب اصلاحی به تبخیر و تعرق پتانسیل تبدیل و مبنای محاسبات جهت مقایسه سایر روشها قرار گرفت. نتایج نشان داد روش جنسن- هیز با کمترین میزان خطا 23/9) میلیمتر در ماه) و همبستگی بالا (0/957) بهترین عملکرد را در بین روشهای مورد بررسی دارد . همچنین کمترین تعداد جابهجایی در طبقات شاخص خشکسالی SPEI نیز مربوط به این روش (با 26 جابه جایی) میباشد. روش بلانی- کریدل اصلاح شده نیز با اختلاف ناچیز نسبت به روش جنسن- هیز، در رتبه دوم قرار گرفت.

کلمات کلیدی:
بلانی-کریدل اصلاح شده، تورنت وایت، جنسن-هیز، شهرستان ارومیه، فائو-پنمن-مانتیث-56

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/951081/