اسما آتش گوهری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان، گروه زبان و ادبیات فارسی
عبدالرضا مدرس زاده - گروه زبان وادبیات فارسی،ایران،دانشگاه آزاداسلامی واحد کاشان
محمد رضا شریفی - استادیار زبان و ادبیات فارسی گروه ادبیات فارسی دانشگاه کاشان

چکیده نسخه خطی لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی از زمره متون خانقاهی قرن هشتم و نهم است که توسط حاجی نظام الدین غریب یمنی در ذکر احوال، اقوال و کرامات سید اشرف الدین جهانگیر سمنانی عارف ایرانی تبار هندوستان در شصت فصل با عنوان لطیفه ، به رشته تحریر درآمده است. اثر مذکور به شیوه تحلیلی و توصیفی و باتوجه به ویژگی های برجسته سبکی آن، در سه سطح زبانی، فکری و ادبی مورد بررسی قرار گرفته است. آنچه براساس این پژوهش به دست آمد، نشان می دهد که مقوله هایی چون: تغییرات آوایی برخی کلمات؛ کاربرد واژه ها و عبارت های عربی، هندی و ترکی؛ کاربرد خاص نام زنان و صورت قدیمی افعال استمراری و...، از شاخصه های زبانی این اثر است. از منظر فکری، مقوله هایی چون عرفان، فلسفه، علوم غریبه، نحله ها و شعب مختلف مذهبی و فکری و... از موضوعات غالب این اثر است. از منظر ادبی نیز نثر کتاب، آمیخته به نظم و مملو از عناصر زیباسازی کلام؛ از جمله: سجع، جناس، استعاره، تشبیه و... است که در این میان، تسجیع و تجنیس، بسامد بالاتری دارد. واژه های کلیدی: عرفان اسلامی، نسخه خطی، هند، اشرف الدین سمنانی، لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی

واژه های کلیدی: عرفان اسلامی, نسخه خطی, هند, اشرف الدین سمنانی, لطایف اشرفی فی بیان طوایف صوفی