عباس کاوند
حسین رستمی

حفظ زیرساختهای یک کشور در سطوح مختلف در برابر تهدیدهای احتمالی دشمن از جمله مهمترین رسالتهای پدافند غیر عامل میباشد. ارزیابی میزان آسیب پذیری زیرساختهای یک منطقه اولین قدم در مصونیت سازی میباشد. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی میزان آسیب پذیری دارایی های زیرساخت آب می باشد که برای این منظور با بهره گیری از روش RAMCAP میزان آسیب پذیری و ریسک دارایی های سامانه آبرسانی با توجه به تهدیدات و شاخصهای مختلف ارزیابی شده و سپس در بستر GIS برای سامانه آبرسانی کلان شهری به صورت فرضی ارائه گردیده است. تهدیدات انسان ساخت مورد نظر در ارزیابی آسیب پذیری زیرساخت آب با توجه به شاخصهای احتمال وقوع و شدت خسارت مورد ارزیابی قرار گرفتند که از این میان تهدیدهای بیوتروریستی و حملات هوایی و موشکی تهدیدات جدی تری برای سامانه آبرسانی میباشند. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی–تحلیلی میباشد. جهت سنجش و تعیین معیارها از منابع مکتوب و پرسشنامه که توسط خبرگان و متخصصین پدافند غیر عامل و مهندسین و مدیران منابع آب کشور تکمیل گردیده، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که مخازن موجود در سطح شهر با احتساب 86/2 درصد آسیبپذیرترین دارایی سامانه آبرسانی و همچنین، نقاط حیاتی سامانه ی آبرسانی به ترتیب منابع آب (چاه ها و سدها)، تصفیه خانه ها، مخازن ذخیره ی آب و ایستگاه های پمپاژ میباشند. نقاط بحرانی نیز شامل مخازن و تصفیه خانه ها می شوند که با توجه به شاخصهای مطرح شده، دارایی هایی با بیشترین میزان آسیب پذیری میباشند. از طرفی بیشترین میزان ریسک حاصل از این تهدیدات متوجه تهدیدات بیوتروریستی در تصفیه خانه ها و سیستمهای توزیع با احتساب 490 امتیاز میباشد. تراکم داراییهای سامانه آبرسانی در سطح شهر در مناطق مختلف، باعث افزایش میزان آسیب پذیری آن مناطق میگردد. با توجه به این مهم لازم است تا تدابیر امنیتی و حفاظتی بیشتری برای مصونسازی داراییهای سامانه آبرسانی شهری لحاظ شود.

سامانه آبرسانی، پدافند غیر عامل، آسیب پذیری، RAMCAP، .GIS