غلامرضا شمس قهفرخی - استادیار گروه عمران،دانشگاه شهر کرد،
امیرحسین حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران،آب و سازه های هیدرولیکی،دانشگاه شهر کرد،

در این مقاله ابتدا لایه های ورودی که شامل شیب، جهت، ارتفاع، بارندگی، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، کاربری اراضی و زمین شناسی می شود به عنوان لایه های ورودی برای تعیین خطر زمین لغزش حوضه آبخیز سد تهیه شد. سپس در محیط GIS نقشه پهنه بندی هر یک از این لایه ها تهیه شد.سپس به کمک روش شاخص زمین لغزش، روش مورا-وارسون، روش ارزش اطلاعاتی، روش گوپتا و جوشی و روش تحلیل سلسله مراتبی نقشه پهنه بندی زمین لغزش تهیه شد. نتایج نشان داد که در روش ارزش اطلاعاتی، گوپتا و جوشی، تحلیل سلسله مراتبی، مورا-وارسون و شاخص زمین لغزش رده های بالای خطر زمین لغزش .روش ارزش اطلاعاتی به لحاظ انطباق بیشتر زمین لغزش با پهنه های خطر بالا و همچنین توانایی تفکیک طبقه های خطر، کارایی بهتری نسبت به سایر روش ها دارد.همچنین نتایج نشان داد که از بین عوامل نه گانه، شیب و توپوگرافی دارای بیشترین تاثیر در وقوع زمین لغزش هستند. نتایج حاصل از ریسک نشان داد که درصد خیلی کمی از مناطق مسکونی در خطر ریسک زیاد قرار گرفته اند.در حالیکه مناطق وسعی از مراتع در خطر ریسک متوسط واقع شده اند. همچنین نتایج ارزیابی ریسک نشان داد که در روش تحلیل سلسله مراتبی نزدیک به 89 درصد از منطقه در کلاس ریسک متوسط تا زیاد واقع شده است.در حالیکه در روش شاخص زمین لغزش 88 درصد در منطقه مورد مطالعه در کلاس ریسک بالا تا بسیار بالا قرار گرفته است.حدود 95 درصد از منطقه در کلاس ریسک متوسط تا بالا در روش گوپتا و جوشی واقع شده است.

زمین لغزش، حوضه آبخیز سد، روش ارزش اطلاعاتی، گوپتا و جوشی، تحلیل سلسله مراتبی، مورا-وارسون، شاخص زمین لغزش، ریسک،مدیریت