یداله چاشنی دل - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری- ریاست دانشکده علوم دامی و شیلات
زمان رستم نژاد - فارغ التحصیل
اسداله تیموری یانسری - عضو هیئت علمی گروه علوم دامی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری

در سال های اخیر استفاده از آنتی بیوتیک ها به عنوان افزودنی های مواد خوراکی به دلیل توانایی ماندگاری آنها در محصولات دامی و بافت های بدن انسان غیر مجاز اعلام شده است و به همین دلیل، دانشمندان علاقه مند هستند که تاثیر و توانایی ترکیب آنتی میکروبی و بهبود هضم شکمبه ای را با اسانس گیاهی ارزیابی کنند. روغن ماهی منبع خوب اسیدهای چرب اسید ایکوزاپنتانوئیک و اسید دکوزاهگزانوئیک می باشد که هر دو از اسیدهای چرب امگا- 3 می باشند. بنابراین وارد کردن روغن ماهی به جیره نشخوارکنندگان سبب افزایش غلظت این اسیدهای چرب در شیر و گوشت می گردد که می تواند برای سلامتی انسان بسیار مفید باشد. هدف از این پژوهش، تعیین اثرات روغن ماهی و اسانس آویشن بر عملکرد پروار، قابلیت هضم و کیفیت لاشه بره های نر نژاد دالاق می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 16 راس بره نر نژاد دالاق با میانگین وزن اولیه 2± 27 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار به مدت 90 روز پروار شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره شاهد بر پایه دانه جو و سیلاژ ذرت بدون روغن ماهی و اسانس آویشن، 2- جیره مکمل شده با 2 درصد روغن ماهی (بر اساس ماده خشک)، 3- جیره حاوی 2 درصد روغن ماهی و 2/0 درصد اسانس آویشن (بر اساس ماده خشک) و 4- جیره حاوی 2/0 درصد اسانس آویشن (بر اساس ماده خشک) بودند. یافته ها: وزن نهایی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (05/0 > P)، طوری که تیمار حاوی 2 درصد روغن ماهی و 2/0 درصد اسانس آویشن دارای بهترین عملکرد بود. همچنین تیمارها تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک نداشت. قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (05/0 > P)، طوری که تیمار حاوی اسانس آویشن به مقدار 2/0 درصد در ماده خشک جیره دارای بهترین بالاتربن مقدار بود. افزودن روغن ماهی و اسانس آویشن به جیره به استثنای درصد وزن کبد و درصد وزن دنبه و درصد وزن ران، بر سایر اجزای لاشه اثر معنی داری نداشت (05/0

روغن ماهی, اسانس, گیاه دارویی, لاشه, بره