مسعود پرویز کورنده - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته فرآوری محصولات شیلاتی، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه
کاوه رحمانی فرح - ارومیه- دانشگاه ارومیه- دانشکده منابع طبیعی- گروه شیلات
مهدی نیکو - استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه

میگو یکی از مهم ترین گونه های آبزیان در ایران می باشد. با توجه به روند افزایشی تولید میگو، تولید فرآورده هایی با ارزش افزوده جدید بیش از پیش مورد نیاز است. هدف از پژوهش حاضر تولید یک فرآورده کنسرو شده جدید با استفاده از میگوی سرتیز Metapenaeus affinis)‎ ) بود. زمان حرارت دهی، غلظت نمک و غلظت سرکه هنگام آماده سازی میگو و همچنین شاخص زمان استریل کردن بهینه سازی شد و اثرات آنها بر کیفیت این محصول مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش غلظت نمک و زمان استریل کردن وزن آبکش به طور معنی داری کاهش یافت (05/0> P ) اما غلظت سرکه بر وزن آبکش میگوها تاثیری نداشت (05/0< P ). درصد شکستگی میگوهای کنسرو شده تحت تاثیر غلظت سرکه و زمان استریل کردن بود (05/0> P ). با افزایش زمان استریل کردن، شکستگی میگوها به طور معنی دار کاهش یافت (05/0> P ) ‎.‎ در حالی که با افزایش غلظت سرکه، شکستگی میگوها به طور معنی دار نیز افزایش یافت (05/0> P ). زمان حرارت دهی اولیه تاثیری بر میزان شکستگی میگوها نداشت (05/0< P ). اثر متقابل زمان استریل کردن و زمان استریل کردن میزان چربی میگوها را تغییر داد (05/0> P ) اما سایر عوامل تاثیر معنی داری بر این شاخص نداشتند (05/0< P ). بنابر نتایج بدست آمده ابتدا عامل زمان استریل کردن و سپس زمان حرارت دهی اولیه بر کیفیت میگوهای کنسرو شده تاثیر قابل ملاحظه ای داشتند.

میگوی سرتیز, آماده سازی اولیه, پیش پخت, استریل کردن.