سارا میرموسی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران
نیما شاهوردی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران
حسن ثقفیان لاریجانی - دانشیار دانشکده مهندسی مواد ومتالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران
حسین رضوی - دانشیار دانشکده مهندسی مواد ومتالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران

در این پژوهش به بررسی خواص مکانیکی نانو کامپوزیت هیبریدی حاوی wt٪ 0/25 کاربیدسیلیسیم و wt٪ 0/25 اکسید آلومینیوم پرداخته شده است. جهت بررسی بهتر و مقایسه، نمونه فاقد نانو ذرات (شاهد) و نمونه های حاوی wt٪ 0/5 کاربید سیلیسیم و یا اکسید آلومینیوم، به صورت مستقل، توسط کوره مقاومتی مجهز به همزن الکترو مغناطیس ریخته گری شدند. به منظور مشاهده ریزساختار، تصاویر نمونه ها توسط میکروسکوپ نوری و الکترون گسیل میدانی گرفته شد. بررسی اندازه ی بازوهای دندریتی با استفاده از نرم افزار انالیز تصویر حاکی از آن بود که با ساخت نانوکامپوزیت هیبریدی اندازه دندریتها و بازوهای دندریتی کاهش یافته است و در نهایت ریزترین ساختار مربوط به نمونه هیبریدی بوده است. با اندازه گیری سختی نمونه ها مشاهده شد که نمونه هیبریدی با سختی 87/9 برینل، سخت ترین نمونه بوده است. همچنین بررسی نتایج آزمون کشش نشان داد که فرایند ساخت نانو کامپوزیت هیبریدی باعث افزایش استحکام کششی از 155/4MPa و 160/6MPa برای نمونه های حاوی کاربید سیلیسیم و اکسید آلومینیوم به 187/4MPa برای نمونه هیبریدی شده است. همچنین درصد ازدیاد طول نسبی و شکل پذیری نمونه ها نیز افزایش داشته است. با ساخت نانو کامپوزیت حاوی اکسید آلومینیوم و کاربید سیلیسیم، شکل پذیری به ترتیب 30٪ و 43٪ افزایش داشته است.این مقدار برای نمونه هیبریدی برابر 55٪ بوده است.

نانوکامپوزیت، ریزساختار، آلومینیومA356، هیبریدی، خواص مکانیکی