علی ابراهیم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مواد جوشکاری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
حمید امیدوار - دانشیار، مهندسی مواد جوشکاری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی شمسی پور - استادیار، مهندسی مواد جوشکاری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

هدف این مطالعه بررسی تاثیر همگن سازی در فرآیند اتصال دهی فاز مایع گذرا (TLP) روی ریزساختار و خواص کششی سوپرآلیاژ اینکونل 738 در دمای بالا است. لازمه دستیابی به یک اتصال بهینه TLP با ریزساختار مشابه فلز پایه، وقوع انجماد هم دمای کامل و همگن سازی نواحی متاثر از نفوذ است. بدین منظور اینکونل738 توسط فرآیند TLP در دمای 1120 oC به مدت 120 دقیقه با فلز پرکننده BNi2 به ضخامت 50 µm اتصال داده و به دنبال آن عملیات حرارتی استاندارد با هدف حل سازی، پیرسازی و همگن سازی اتصال انجام شد. سپس آزمون کشش گرم فلز پایه و اتصال TLP همگن شده در دماهای 650 oc، 750 oc و 850 oc تحت شرایط یکسان انجام شد. از مقایسه نتایج کششی اتصال همگن شده و فلز پایه میتوان رفتار کششی متفاوت اتصال در دمای بالا و حداقل کاهش خواص مکانیکی نسبت به فلز پایه را مشاهده کرد. با توجه به بررسی های ریزساختاری، میتوان علت رفتار کششی متفاوت اتصال را به افزایش فاصله بین رسوبات γ’ و زودتر فعال شدن مکانیزم تغییرشکل اوروان نسبت داد. در رابطه با کاهش خواص مکانیکی اتصال هم علت میتواند مرتبط با بزرگ شدن رسوبات اولیه γ’، انحلال رسوبات ثانویه γ’ و رشد اندازه دانه محلول جامد γ در زمینه باشد.

سوپرآلیاژ پایه نیکل، اتصالدهی فاز مایع گذرا، همگن سازی، رفتار کششی دما بالا، ریزساختار.