فرامرز فرشته صنیعی - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه بوعلی سینا همدان
سیدحسن نوربخش - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه بوعلی سینا ه

یکی از روشهای شکل دهی حجمی مهم، فرآیند آهنگری در قالب بسته است. از آنجا که در این فرایند جریان فلز و حالت تنش به صورت پیچیده و سه بعدی می باشد، معمولاً مقداری ماده اضافیبرای تولید قطعه استفاده می شود که در انتهای فرایند به صورت پلیسه در اطراف محصول ظاهر می شود. این کار به خاطر حصول اطمینان از پر شدن قالب و تولید بی عیب و نقصقطعه صورتمی گیرد. در این تحقیق روابط مختلفی که در زمینه طراحی ابعاد گلوگاه پلیسه و جرم پلیسه کاربرد وسیعتری دارند بر روی دو قطعه متقارن محوری با ضریب پیچیدگی مختلف با استفاده از شبیهسازیعددی و آزمایشهای عملی مورد مطالعه قرار گرفتند.

آهنگری قالب بسته، پلیسه، تت رین و تارنوفسکی،NADFS نیوبرگر و ماکل