مصطفی شهرکی

کراتین یا متیل گوانیدین-استیک اسید ترکیبی است که به دوشکل ازاد و فسفریله (فسفو کراتین) در عضلات اسکلتی وجود دارد و از ذخایر مهم انرژی در سلول های بدن به شمار می رود. طی تمرینات شدید فسفو کراتین به دو بخش کراتین و فسفات تجزیه می شود در پژوهش های صورت گرفته مشاهده شد که مصرف کراتین باعث افزایش عملکرد در دوچرخه سواران و افزایش نقطه ی اوج رکاب زدن ان ها شده است در پژوهشی دیگری مشاهده شد که مکمل سازی کراتین در مردان وزنان تفاوت معنا داری در وزن بدن توده ی بدون چربی و درصد چربی بدن و قدرت بیشینه مشاده نکردند ولی مقاومت در برابر خستگی در دوره های تکرای انقباض های شدیدافزایش می یابد کراتین به شکل های مونوهیدرات خالص ، کراتین به همراه گلوتامین ،کراتین مونوهیدرات به همراه گلوکز ،کراتین مونوهیدرات مایع و 5-کراتین اتیل استر و کری آلکالین مورد مصرف قرار می گیرند . پودر کراتین، بهترین فرم کراتین است. مطالعات نشان میدهند که کراتین مایع و کراتین اتیل استر (CEE) ، ناپایدار بوده و در سیستم خونی شما تجزیه می شوند. تا کنون گزارش های موردی مبنی بر آسیب به کلیه، مشکلات قلبی، گرفتگی و کشیدگی عضلانی، کم آبی بدن، اسهال، و سایر عوارض جانبی منفی وجود داشته است که اغلب ناشی از مصرف نامتعارف و افراطی ان می باشد.

کراتین، کراتین مونوفسفات، مکمل، مکمل ورزشی