برآورد ترکیب پذیری و عمل ژن در برخی صفات زراعی لاین های آفتابگردان
عنوان مقاله: برآورد ترکیب پذیری و عمل ژن در برخی صفات زراعی لاین های آفتابگردان
شناسه ملی مقاله: JR_JACB-4-1_014
منتشر شده در شماره 1 دوره 4 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JACB-4-1_014
منتشر شده در شماره 1 دوره 4 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
عباس رضایی زاد - استادیار بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه ایران
پرستو عدالتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، ایران
علی اطمینان - استادیار گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
خلاصه مقاله:
عباس رضایی زاد - استادیار بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه ایران
پرستو عدالتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، ایران
علی اطمینان - استادیار گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
به منظور تهیه هیبریدهای جدید و ارزیابی ترکیب پذیری برخی لاینهای نر عقیم و لاینهای بازگردان باروری آفتابگردان، تعداد 32 دورگ آفتابگردان حاصل از تلاقی چهار لاین بازگردان باروری با هشت لاین نر عقیم سیتوپلاسمی در سال زراعی92-91 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسلام آباد غرب مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که دورگهای CMS19×R217، CMS1221/1×R137 و CMS19×R137 به ترتیب با 7008، 5545 و 5526 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه بودند. هیبرید فرخ (شاهد) با 5412 کیلوگرم در هکتار از نظر عملکرد دانه در رتبه چهارم قرار گرفت. تجزیه واریانس ترکیبپذیری نشان داد که اثر لاینهای نر عقیم که برآوردی از ترکیب پذیری عمومی میباشد و اثر متقابل لاین × تستر که نشان دهنده اثرات قابلیت ترکیبپذیری خصوصی میباشد برای عملکرد دانه معنیدار بود. لاینهای بازگردان باروری R137 و R864 و لاین نر عقیم CMS19 دارای بیشترین ترکیب پذیری عمومی مثبت برای عملکرد دانه بودند. بیشترین ترکیبپذیری خصوصی برای عملکرد دانه متعلق به دورگهای CMS19×R217 وCMS 456/2× R217 بود. نتایج نشان داد که برای برخی صفات زراعی مهم همانند وزن هزاردانه و قطر طبق لاینهای بازگردان باروری نقش به مراتب بیشتری در کنترل ژنتیکی این صفات داشتند. برای عملکرد روغن، به عنوان یکی دیگر از صفات اصلاحی مهم در آفتابگردان، اثر لاینهای بازگردان باروری و لاینهای نر عقیم معنیدار و اثر متقابل لاین× تستر غیر معنیدار بود. برای عملکرد روغن دانه در بین لاینهای نر عقیم و بازگردان باروری، همانند عملکرد دانه، بیشترین ترکیبپذیری عمومی مثبت متعلق به لاین نر عقیم CMS19 و لاین بازگردان باروری R-864 بود. دورگ CMS6030×RN-3 دارای بیشترین ترکیبپذیری خصوصی مثبت برای عملکرد روغن بود. به طور کلی نتایج حاکی از نقش پر رنگ اثرات افزایشی در کنترل صفات مورد بررسی بود.
کلمات کلیدی: اثرات افزایشی, اثرات غالبیت, تستر, ترکیب پذیری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/959637/