امیر ملکی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی
احمدرضا محبوبی اردکانی - دانشیار گروه مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی
علی نورزاد - دانشیار گروه مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی

از آنجایی که تحلیل وقوع یک زمینلغزش، با عدم قطعیت های گوناگونی نظیر عدم قطعیت در هندسه شیب، لایه بندی توده لغزنده، تغییرپذیری فضایی مشخصه های ژئومکانیکی توده لغزنده، شرایط آب زیرزمینی و ... همراه است، استفاده از مدلسازی احتمالاتی و تحل یل قابلیت اعتماد، به عنوان یک رویکرد منطقی برای درنظرگیری این عدم قطعیت ها به شمار می رود. در این پژوهش به منظور تبیین مفاهیم مورد اشاره در مدلسازی احتمالاتی و تحلیل قابلیت اعتماد وقوع زمین لغزش، مطالعه موردی زمین لغزش منجیل با استفاده از آنالیز بازگشتی و سپس اعمال روشهای گوناگون قابلیت اعتماد از قبیل روش گشتاور دوم مرتبه اول (FOSM)، روش تخمین نقطه ای (PEM) و روش نمونه گیری مونت کارلو با درنظرگیری تغییرپذیری فضایی مشخصه های ژئومکانیکی خاک با استفاده از تئوری میدانهای تصادفی در مدلسازی به روش تعادل حدی، صورت پذیرفته است. به علاوه، از روش نمونه گیری مونت کارلو در تحلیل قابلیت اعتماد وقوع این لغزش با مدلسازی به روش عددی تفاضل محدود نیز استفاده گردیده است. نتایج این مطالعه موردی نشان می دهد که اگرچه ممکن است ضریب اطمینان پایداری یک شیب بیشتر از 1 و پایدار به نظر برسد، اما با این حال با احتساب عدم قطعیتهای موجود، احتمال گسیختگی بسیار بالا و شاخص قابلیت اعتماد بسیار پایینی برای آن شیب وجود داشته باشد.

زمین لغزش، تحلیل قابلیت اعتماد، آنالیز بازگشتی، روش نمونه گیری مونت کارلو، تغییرپذیری فضایی