شکوفه خالصی - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان
محمدرضا خیام باشی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی معماری کامپیوتر، دانشگاه اصفهان.

پروتکل های مسیریابی در شبکه های Ad Hoc از تعدادی الگوریتم برای کشف مسیر استفاده می کنند. برخی از این الگوریتم ها از ارسال سیل آسای پیام های درخواست مسیر استفاده می کنند که از یک گره مبدا به سایر گره های شبکه ارسال می شوند. این موضوع اغلب منجر به ارسال مجدد غیر ضروری پیام درخواست مسیر و در نتیجه ازدحام و برخورد در شبکه می شود. این مقاله یک طرح از ارسال پیام های درخواست مسیر را معرفی می کند که سربار مسیریابی را کاهش می دهد. در همین راستا در فرآیند مسیریابی از دو پروتکل AODV-ABL و AODV- AR استفاده می شود به گونه ای که مسیریابی به دو مرحله تقسیم می شود. در مرحله اول مانند پروتکل AODV- AR از مسیر فرعی موجود در پیام یا خود گره استفاده می شود. در صورتی که مسیر فرعی نامعتبر باشد یا یافت نشود مرحله دوم آغاز می شود که مشابه با مسیریابی در پروتکل AODV-ABL از ترمیم محلی با استفاده از مسیرهای فرعی گره های همسایه با فاصله یک هاپ استفاده می شود. بر همین اساس سربار ناشی از ارسال پیام های کنترلی غیرضروری کاهش می یابد. به دلیل آنکه پروتکل های جدول رانده در بازه های زمانی خاص نیاز به بروز رسانی دارند، بر اساس پروتکل AODV-BFABL گره ها از طریق شنود بسته های ارسالی گره هایی که در همسایگی آنها قرار گرفته اند جداول خود را به روز رسانی میکنند، با این تفاوت که مانند پروتکل AODV-ABL از دو جدول استفاده می شود. در نتیجه ادغام پروتکل AODV کلاسیک با پروتکل های ذکر شده و با توجه به نتایج حاصل از شبیه سازی شبکه با نرم افزار OPNET ملاحظه می شودکارایی شبکه به صورت چشم گیری ارتقا می یابد به طوری که پارامترهای کیفی شبکه همچون تاخیر،ترافیک ارسالی و نرخ گذردهی شبکه به میزان قابل قبولی بهبود می یابند.

شبکه های Ad Hoc ، AODV ، AODV-ABL، AODV- AR، AODV-BFABL