علی جنتی - دانشیار، دکترای مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، قطب علمی و آموزشی مدیریت سلامت ایران، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
معصومه قلی زاده - استادیار، دکترای مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، قطب علمی و آموزشی مدیریت سلامت ایران، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
مه لقای صلحای - دانشجوی کارشناسی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
یلدا موسی زاده - کارشناسی ارشد آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
محمدرضا نریمانی - کارشناس ارشد مدیریت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، بیمارستان طالقانی

مقدمه: ماموریت بیمارستان های ارتقا دهنده سلامت، تبدیل یک بیمارستان از یک محل تشخیص و درمانی صرف به مکانی برای پیشگیری از بیماری ها و ارتقا دهنده سلامت برای بیماران، کارکنان، مراجعین و کلیه آحاد جامعه می باشد . پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی، نگرش مدیران و کارکنان بیمارستان های آموزشی شهر تبریز از بیمارستان های ارتقا دهنده سلامتی انجام گرفت. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران در سطوح مختلف بیمارستان بود. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته می باشد . روایی آن توسط ده نفر از متخصصان مدیریت خدمات بهداشتی و متخصصین بهداشتی و همچنین پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 90 / 0 مورد تائید قرار گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. داده ها وارد نرم افزار SPSS 19 شده و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون t-test ، آزمون ANOVA ، آزمون همبستگی اسپیرمن، آزمون کلموگروف اسمیرنوف و تی مستقل استفاده شد. یافته ها: در بیمارستان های مورد مطالعه، آگاهی و نگرش مدیران به طور معنی داری بیشتر از متوسط بود. علاوه بر این، ارتباط بین آگاهی مدیران و نگرش آن ها قابل توجه بود (P<0.013) نتایج آزمون ANOVA نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو گروه آگاهی مدیران دارای 10-6 سال تجربه کاری و مدیران که 11 تا 15 سال تجربه کاری داشتند، ( P<0.01 ) وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد آگاهی و نگرش مدیران نسبت به بیمارستان های ارتقای سلامت در سطح مطلوب بود. این می تواند پایه ای برای اطلاع رسانی به پرسنل دیگر و تدوین سیاست ارتقای سلامت باشد. با توجه به آمادگی بیمارستان ها، تدوین سیاست و چارچوب خاص و مشخص برای ارتقای سلامت در بیمارستان ها به منظور ایجاد بیمارستان های ارتقا دهنده سلامت ضروری به نظر می رسد.

بیمارستان های ارتقاء دهنده سلامتی، آگاهی، نگرش، مدیران، بیمارستان های آموزشی – درمانی