رویکردهای دموکراتیک در برنامه ریزی شهری و ظهور نظریه مجادله ای (اگونیسم)
عنوان مقاله: رویکردهای دموکراتیک در برنامه ریزی شهری و ظهور نظریه مجادله ای (اگونیسم)
شناسه ملی مقاله: JR_SHAHR-5-16_005
منتشر شده در شماره 16 دوره 5 فصل پاییز در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_SHAHR-5-16_005
منتشر شده در شماره 16 دوره 5 فصل پاییز در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
داود کریم زاده - گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
زهره داود پور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
خلاصه مقاله:
داود کریم زاده - گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
زهره داود پور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
در طی چند دهه اخیر رویه های دموکراتیک به عنوان هسته اصلی بیشتر شیوه های برنامه ریزی شهری مطرح بوده است. در این رابطه پژوهش پیش رو به شیوه ای توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش فراتحلیل به بازخوانی رویه های دموکراتیک در بطن نظریه های برنامه ریزی و دموکراسی پرداخته و نحوه برهمکنش پاردایمی بین آنها را مورد کنکاش قرار داده است. مسئله اصلی تکوین عمل برنامه ریزی مبتنی بر خواست عموم و عجین با ماهیت دموکراتیک آن می باشد که نتایج این پژوهش نشان میدهد با گذار به دوران پسامدرن چشم انداز برنامهریزی در همسوی با رویههای دموکراتیک با سوژههای همچون خواست عمومی، وفاق، تکثر گرایی، عدم قطعیت و عرصه های مجادله ای پیوند خورده است. بر همین اساس نظریه برنامهریزی در چرخش پارادایمی خود به سمت برنامه ریزی مجادله ای (اگونیسم) به عنوان یک سازوکار پاسخگویی دموکراتیک و با پشتوانه فکری دموکراسی مجادلهای گرایش پیدا نموده است. لذا این پژوهش سعی در شناخت و بسترسازی ظهور تئوریهای نوین دموکراتیک و بویژه تئوری اگونیسم در ایران داشته و به تبع آن پایه گذاری گفتمانهای اجتماعی در جهت تبدیل ستیزه گری به مجادله، تبدیل دشمن به مخالف و خشونت به رقابت.
کلمات کلیدی: نظریه برنامه ریزی, دموکراسی شورایی, برنامه ریزی (اگونیسم) مجادله ای
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/964524/