حمید محمدی راد - دکترای تفسیر و علوم قرآن، دانشگاه علوم و معارف قرآن، دانشکده علوم قرآنی مراغه
مروارید تقی پور - دانشجوی کارشناسی رشته علوم قرآن مجید، دانشکده علوم قرانی مراغه
هاجر جهاندیده - دانشجوی کارشناسی رشته علوم قرآن مجید، دانشکده علوم قرانی مراغه

جامعه بشری برای هدایت و رهبری به کسی نیاز دارد که از هر نظر کامل بوده و توان هدایت جامعه را به بهترین وجه داشته باشد. امامیه بر این باور است که تشخیص و تعیین چنین شخصی در شان خدا و رسول او است. امامت مقامی است که خداوند آن را میثاق خاص خویش نامیده و مخصوص بندگان برگزیده خود که دارای علم و عصمت هستند، قرار داده است. این مقام را پس از آخرین پیامبر صلی اله علیه و اله در ذریه آن حضرت قرار داده تا به وسیله آنان، دین الهی کامل و نعمت بر بندگانش تمام شود. این عقیده علاوه بر مستند عقلی، قرآنی نیز دارد. در بخشی از آیات قرآن کریم اصل امامت اثبات شده، و در بخشی دیگر از آن ویژگی های امام مطرح شده است که امام رضا علیه اسلام کوشیده است در استدلالات خود برای اثبات مقام شامخ امامت وویژگی های آن، و برای تعدیل دو گروه افراطی و تفریطی (اهل حدیث و معتزله) ، نظریات خود را به آیات قرانی مستند سازد و با عقل و تدبیر آن را تبیین نماید تا دوستان مسرور و دشمنان مبهوت شوند. در این نگاشته، سعی بر ان است که مساله امامت و ویژگی های امام به وروش تحلیلی، در سایه آیات قرآن از منظر امام رضا علیه السلام مورد بررسی قرار گیرد تا هدف نهائی که اثبات انتصابی بودن مقام امامت است، محرز شود

امامت، صفات امام، امام رضا علیه السلام، آیات امامت