علی کلانتری - مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الیگودرز، لرستان، ایران
حسین رفیع زاده - مهندسی مکانیک، واحد شهر مجلسی، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

آلیاژهای نیکل تیتانیوم از آلیاژهای حافظه دار می باشند که کاربرد فراوانی در سنسور های حرارتی، تجهیزات نوری، عملگرها، هوا فضا و تجهیزات پزشکی دارند. این کاربرد فراوان به این دلیل است که این نوع آلیاز دارای ویژگی حافظه داری، استحکام بالا، مقاومت خستگی و خزش بالا می باشد. این آلیاژ همچنین در مقابل تحریکات حرارتی، الکتریکی، مکانیکی و مغناطیسی از خود واکنش نشان می دهد. برای ماشینکاری این آلیاژ از ماشینکاری به روش اسپارک استفاده می شود چون سختی و خواص مکانیکی بالایی دارد. ماشینکاری به روش اسپارک یکی از روش های ماشینکاری قطعات پیچیده و دقیق است. در این فرایند ماشینکاری، سایش ابزار، نرخ براده برداری، ضخامت لایه و کیفیت سطح بسیار حائز اهمیت به شمار می آید. در تحقیق پیش رو، تاثیر فاکتورهای ورودی ماشینکاری به روش اسپارک از جمله: دوران ابزار، شدت جریان، زمان روشنی پالس، زمان خاموشی پالس، ولتاژ و پودر اکسید آلومینیوم بر نرخ براده برداری، سایش ابزار و کیفیت سطح مورد بررسی قرار می گیرد. به منظور رسیدن به حداقل سایش ابزار کمینه، حداکثر نرخ براده برداری و کیفیت سطح، نیاز است که ارتباط متغیرهای موثر و متقابل مدل سازی گردد. به همین منظور در این مقاله به کمک روش پس انتشار هیبریدی، تاثیر ولتاژ، شدت جریان، زمان روشنی پالس و زمان خاموشی پالس بر روی سایش ابزار، نرخ براده برداری و کیفیت سطح بررسی شده است. نتایج نشان داد که اختلاف نتایج مدل پیشنهادی با نتایج آزمایشگاهی بسیار کم است. بنابراین روش پس انتشار هیبریدی قادر است مقادیر خروجی را به خوبی با توجه به ورودی های داده شده به مدل پیش بینی نماید.

پودر اکسید آلومینیوم، شبکه عصبی پیشخور، اسپارک کاری، آلیاژ هوشمند