محمد شهرکی میرزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی واحد آزاد زابل
علی بصیری نیا - دکتری علوم سیاسی و عضو هیئت علمی

افغانستان و ایران پس ازسالها تلاشهای تازه ای را برای ارتقای سطح همکاریها و روابط آغاز کردهاند که به نظر میرسد با اراده جدی دو طرف همراه است. البته تا قبل از توافق هسته ای این روابط به دلیل تحریم های گسترده آمریکا با محدودیتهایی همراه بود، اما پس از برجام، زمینه های گسترده تری برای همکاری های اقتصادی وجود دارد که باید شناسایی و عملی گردد. مذاکرات جدید میان افغانستان و ایران چنین زمینه ای را فراهم کرده است. یکی از عمده ترین این زمینه ها، گسترش همکاریها در چارچوب توافق بندر چابهار است. بندر چابهار به دلیل موقعیت راهبردی خود، نزدیکترین راه دسترسی کشورهای محصور در خشکی افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان ، قرقیزستان و قزاقستان به آبهای آزاد به خصوص اقیانوس هند و کشور هندوستان است. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی سازمان همکاری اقتصادی )اکو( با تاکید بر رابطه ایران و افغانستان پرداخته است. نظر به اینکه تحقیق یک پژوهش اسنادی و کتابخانه ای می باشد. لذا جمع آوری اطلاعات لازم برای تحقیق حاضر استفاده از منابع کتابخانه ای که شامل کتب، مقالات، مجلات، فصلنامه و غیره می باشد صورت گرفته است.

سازمان همکاری اقتصادی، سطح همکاری، افغانستان، ایران