محمد صادق سیف پناهی - دکتری تخصصی گفتاردرمانی، استادیار دانشگاه علوم پزشکی همدان

مالتیپل اسکلروزیس ( MS ) در نواحی مختلف سیستم عصبی مرکزی می تواند منجر به دمیلینیشن شود که بسته به ناحیه ضایعه، ممکن است باعث آسیب های مختلف در سیستم گفتاری گردد. آسیب تنفسی در 30 تا 60 درصد این بیماران گزارش شده است هرچند معمولا در مراحل انتهایی بیماری شایع تر است اما در مطالعات در MS خفیف هم درگیری عضلات تنفسی مشاهده شده است به ویژه در بیمارانی که مخچه را درگیر کرده باشد که درنتیجه باعث کاهش فشار تنفسی دم و بازدم گشته است. طبق مطالعات 44 درصد از بیماران MS از مشکلات گفتاری و صوت (بلندی صوتی پایین، کاهش وضوح گفتار، اشکال در زمانبندی و پرازودی، ...) رنج می برند که 60 درصد آنها این نقایص را به عنوان عمده ترین مشکل خود نمره دهی کرده اند. با وجود اینکه سوپراگلوت به عنوان عامل تعیین کننده در وضوح گفتار بیماران دیزآرتریک و از جمله MS شناخته می شود اما طبق بررسی ها الگوهای تنفسی مختل حتی در موارد خفیف این بیماری به شدت بر پیوستگی گفتاری و صوت بهتر و درنتیجه ادراک بهتر از گفتار آنها تاثیرگذار است. لذا بهبودی در تنفس مثلا با روش های توانبخشی می تواند منجر به ارتقای سطح گفتار و صوت در این بیماران گردد. از جمله روش های موجود برای این امر می توان به: روش های صوت درمانی با تاکید بر تنفس گفتاری، ( Expiratory Muscle Strength ، Lee Silverman Voice Therapy (LSVT .Glossopharyngeal breathing ، Training (EMSCT) در این مقاله قصد داریم با روش مروری روایتی و با استفاده از کلمات کلیدی , multiple sclerosis respiratory, respiration, pulmonary, treatment, management, therapy, voice, speech در منابع اطلاعاتی , google scholar, MedLine, Science direct, scopus Cochrane به بررسی جزییات ارتباط آسیب های تنفسی با نقایص گفتاری و صوتی در بیماران MS پرداخته و درمان های صوت درمانی-تنفسی برای رفع این معزل را بررسی نماییم.

, multiple sclerosis, respiratory, respiration, pulmonary, treatment management, therapy, voice, speech