سروش دشتی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد-سرامیک، بخش مهندسی مواد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
پروین علیزاده - استاد مهندسی مواد، بخش مهندسی مواد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
امین یوردخانی - استادیار مهندسی مواد، بخش مهندسی مواد دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

پلیمر 1PVDF در تهیه مدول پیزوالکتریک استفاده میشود. با افزایش فاز  در این پلیمر خاصیت پیزوالکتریکی بهبود مییابد. در این پژوهش الیاف PVDF با غلظت و ولتاژهای متفاوت الکتروریسی شد سپس مقدار فاز  تولید شده در هرکدام از نمونه ها توسط آنالیز پراش پرتو ایکس مورد بررسی قرار گرفت و از سه نمونه که شدت پیک مربوط به این فاز به بیشترین مقدار خود رسیده بود تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی تهیه شد و مناسبترین شرایط الکتروریسی برای رسیدن به بیشترین فاز  ارائه شد (نرخ پاشش : 0/8 ml/h، فاصله نوک سرنگ تا زمینه جمع کننده: 16 cm، ولتاژ: 14 kVو غلظت 12 :PVDF درصد وزنی). تاثیر غلظت و ولتاژ اعمالی بر اندازه قطر الیاف مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که با افزایش ولتاژ اعمالی و کاهش غلظت، قطر الیاف کاهش پیدا میکند.

پیزوالکتریک، الکتروریسی، الیاف .PVDF