بهزاد لطیفیان - متخصص بیماریهای دهان و دندان، پژوهشگر دانشکده دندانپزشکی ارتش، دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی

با نگاهی اجمالی به متون تاریخی ایران و در نگاهی وسیع تر مشرق زمین ، می توان به وضوح دریافت که در گذشته جایگاه اجتماعی طبیب به گونه ای بوده است که او را حکیم خطاب می کرده اند یعنی کسی که می توانسته حکم کند. اما در یک قرن گذشته به تدریج جریانهایی بر اندیشه های جامعه شناختی حاکم شده است که اعترا ض به نهادها ، دانش ها و قدرت ها را در دستور کار خود داشته و دارد و بالطیع علم پزشکی هم از این قاعده مستثنی نبوده است و در نتیجه یکی از بنیادی ترین و حساس ترین روابط انسانی یعنی رابطه پزشک و بیمار دستخوش چالش های فراوانی با دلایل وانگیزهای مختلف شده است.این جستارعلمی تلاش می کند تا ضمن تعریف انواع حالات ممکن برای این ارتباط ، نقش شرایط فردی و اجتماعی را در بروز یا پیشگیری از بروز انواع کج روی ها و انحرافات ممکن در الگوی ارتباطی پزشک و بیمار را بررسی نماید.