محمدحسین محمدی اشنانی - کارشناس ارشد برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست دانشگاه تهران
اسماعیل صالحی - استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

شهرها به عنوان کانونهای تمرکز فعالیت و زندگی انسانها، برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند چاره ای جز پذیرش ساختارو کارکردی متأثر از سیستم های طبیعی ندارند. تفکر نظاممندی که امروزه در مفهوم توسعۀ پایدار، به ویژه در عرصۀ کلان شهرها پدید آمده است بر نقش فضای سبز با ویژگی های آن به همراه درک صحیح از واقعیتهای اجتماعی,اقتصادی و فرهنگی آن در مناطق تأکیددارد. فضاهای سبز به دلیل کارکردهای اکولوژیکی، اجتماعی ó روانی و نقش مهم آن در کالبد شهری، به عنوان جزء ضروری پیکره شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی دارند. با توجه به اینکه یکی از مهمترین اهداف جوامع انسانی از آغاز تمدن، سازماندهی محیط زیست برای ارتقاء کیفیت زندگی همه افراد جامعه بوده است، استقرار سیستم های مدیریت محیط زیست EMS می تواند پاسخی مناسب جهت تحقق یک رویکرد جامع برای ارتفاء و بهبود کیفیت فضای سبز شهری و در نهایت بهبود محیط زیست شهری باشد . سیستم مدیریت محیط زیست EMS با تعریف نمودن یک فرآیند سیستماتیک ، سبب یکپارچگی مناسب خط مشی های با اهداف و مقاصد زیست محیطی شده و به سازمان امکان تحلیل، کنترل و کاهش آثار محیط زیستی ناشی از فعالیتها و خدمات آن سازمان را می دهد.

توسعه پایدار، شهر، سیستم مدیریت محیط زیست، فضای سبز