مریم مرادی - کارشناس شهرسازی مسکن و شهرسازی مازندران و مدرس دانشگاه پیام نور ساری

هرمکان شرایط و ویژگی های خاص خود را دارا می باشد بر این اساس نواحی دارای توان های متفاوتی می باشند. هنر برنامه ریز درآن است که با شناسایی دقیق توانها واستعدادهای ناحیه ای که قرار است در آن برنامه ریزی صورت گیرد الگوی مناسبی را برای توسعه آن ناحیه ارائه نمایید توان های محیطی یک ناحیه دو گروه منابع انسانی و طبیعی می باشد. با توجه به اینکه منابع طبیعی جهان بصورت غیر قابل تجدید می باشد بدون تردید در سال های آتی مشکلات کم غذایی، کمبود منابع آب، سوخت و سایر منابع که برای بشریت تهدید ی جدید به بار خواهد آورد مواجهه خواهیم بود.کشف و بهره برداری بهینه همراه با مدیریت کارا و مناسب از منابع ناحیه ای به عنوان مهمترین اصل در توسعه نواحی بوده و راه حفاظت از نواحی شناخت دقیق و همه جانبه آن نواحی در گام نخست می باشد. استان مازندران دارای توان های محیطی و منابع تجدید ناپذیر بسیار بالایی می باشد، استفاده بهینه از این منابع بطوری که نسل های آینده بتواند از آن بهره مند گردند تنها از طریق مدیریت کارامد آمکانپذیر می باشد.مقاله حاضر با استفاده از روش اسنادی،توصیفی و تحلیلی به بررسی توانهای محیطی موجود در استان مازندران و چگونگی صیانت از این منابع برای دستیابی به توسعه پایدار می پردازد.

توسعه پایدار، توانهای محیطی، مدیریت کارآمد، مازندران