CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

نقش مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی همه شمول ر توسعه گردشگری افراد دارای معلولیت

عنوان مقاله: نقش مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی همه شمول ر توسعه گردشگری افراد دارای معلولیت
شناسه ملی مقاله: ICESCONF07_005
منتشر شده در هفتمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری پایدار ایران در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

سروه شیخی - کارشناسی ارشد، رشته مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاداسالمی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
پیروز حناچی - دکتری معماری و مرمت شهری، استاد تمام دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسین ذبیحی - دکتری معماری و شهرسازی، دانشیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یآزاد اسالم ، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

خلاصه مقاله:
افراد دارای معلولیتی که در یک زندگی جامعه می کنند به طور اولیه بسیاری از آزادی ها را در مورد فعالیت های تفریحی ندارند و محصولات و خدمات بین شهری و گردشگری نیز برای تامین نیازهای این گروه طراحی نشده اند در حالیکه افراد دارای معلولیت همانند افراد عادی جامعه نیازمند رفتن به سفرهستند و در صورتیکه تسهیلات مورد نیاز این افراد در طول سفر مهیا نباشد، موجب شده تا این افراد یا به ندرت به سفر رفته یا بطورکلی اصلا سفر نکنند. با توجه به اهمیت و درآمدزایی صنعت گردشگری در کشورهای پیشرفته ، موجب شده تا دولت و سایر سازمان های مرتبط با گردشگری ترغیب شوند تا از گردشگری همه شمول حمایت کرده و خدمات بین راهی و بطور ویژه مجتمع های خدماتی رفاهی را به گونه ای سازماندهی نمایند که برای همه افراد جامعه قابل بهره برداری گردد. بطوریکه فراهم شدن تسهیلات گردشگری برای افراد دارای معلولیت نه تنها رضایت خاطر آنان را فراهم می سازد بلکه به توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور نیز می افزاید. با توجه به اینکه در کشور ایران ، تاکنون به گردشگری افراد دارای معلولیت توجه چندانی نشده است و این افراد به سختی سفر می کنند و یا اینکه بطورکلی به سفر نمی روند، به همین دلیل در مقاله حاضر، با هدف شناسایی نیازهای افراد دارای معلولیت در زمینه گردشگری، موانع گردشگری این افراد بررسی شده و به این سوال پاسخ داده می شود: ویژگی و استانداردهای یک مجتمع خدماتی رفاهی بین راهی همه شمول چیست برای پاسخگویی به این سوال، از طریق مطالعات کاربردی و ازنظر روش پژوهش، توصیفی تحلیلی، همراه با مطالعات تطبیقی به بررسی مجتمع های بین راهی در کشور ایران و با مقایسه با مراکز رفاهی کشورهای توسعه یافته، مجتمع های بین راهی از لحاظ کیفی مورد ارزیابی قرار می گیرد تا مشخص شود این مراکز تا چه اندازه ای جوابگوی نیازهای این افراد هست بر اساس یافته ها، راهکارهایی جهت بهبود کیفیت خدمات گردشگری به افراد دارای معلولیت ارائه گردد.

کلمات کلیدی:
معلولیت، گردشگری همه شمول، مجتمع خدماتی رفاهی همه شمول، موانع گردشگری، قوانین و استانداردهای همه شمول

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/970356/