فاطمه نصراللهی نیا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی توسعه آموزش عالی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی
محمد یمنی دوزی سرخابی - استاد علوم تربیتی، گروه آموزش عالی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی

هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه آمایش نظام آموزش عالی کشور در برنامه های توسعه قبل و بعد از انقالب اسلامی است و سعی بر آن است که با بهره گیری از روش تحقیق مقایسه ای و با بررسی سوابق مطالعات آمایش آموزش عالی در ایران، تجربیات و جایگاه آن در برنامه های قبل و بعد از انقالب اسلامی از گذشته تا به امروز تبیین و مقایسه شود. طبق بررسی مستندات برنامه های توسعه قبل و بعد از انقلاب، یافته های پژوهش نشان می دهد که اگر برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور به گونه ای هدف گذاری شوند که به بهره برداری بهینه از خدمات و پتانسیل های آموزش عالی، منجر شده و سیاست های این برنامه ها به نحوی تنظیم شوند که به موسسات و دانشگاه ها اختیارات، آزادی آکادمیک و ظرفیت های لازم برای انجام وظایف و کارکردهای خود را بدهند، آموزش عالی مبتنی بر آمایش، یک راهنمای عملی برای سیاست گذاری های توسعه و گسترش آموزش عالی مبتنی بر آمایش سرزمین و ماموریتگرایی تلقی می شود؛ همچنین، طبق بررسی مستندات برنامه های توسعه قبل و بعد از انقلاب اسلامی، مطالعات آمایش آموزش عالی بعد از انقلاب، در برخی از موارد و زمینه ها از تجارب آمایشی قبل از انقلاب، بهره برده است و در این میان، بررسی نتایج، اقدامات و پیشنهادات مطرح شده در برنامه های توسعه، حاکی از آن است که بین برخی از مطالعات آمایش آموزش عالی قبل و بعد از انقالب، شباهت و بین برخی دیگر، نوعی گسستگی وجود دارد.

ساماندهی آموزش عالی، آمایش سرزمین، برنامه های توسعه قبل از انقالب اسلامی، برنامه های توسعه بعد از انقالب اسلامی، شباهت ها، تفاوته