نغمه عروجی - ۱- کارشناسی ارشد شیمی کاربردی، شرکت آب و فاضلاب اهواز – ایران
افشین تکدستان - ، استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط و عضو مرکز تحقیقات فناوریهای زیست دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز-ایران
علی کارگری - ۳- استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
غلامرضا رئیسی - ۴- مدیریت کنترل کیفیت و نظارت بر بهداشت شرکت آب و فاضلاب اهواز

مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی کیتوزاندر بهبود عملکرد منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت، آلومینیوم و موادآلی از جمله کل کربن آلی و UV254(جذب مواد آلی توسط اشعه ماوراء بنفش در طول موج 254 نانومتر) درمرحله اختلاط کند از آب آشامیدنی صورت پذیرفت. اینپژوهش در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست در تصفیه خانه آب اهوازانجام شد.دوز بهینه پلی آلومینیم کلراید بههمراه کیتوزان، به ترتیب 5 و02/0 میلی گرم در لیتر به دست آمد.راندمان حذف کدورت، کل کربن آلی ، آلومینیوم و جذب مواد آلی توسط اشعه ماوراء بنفشدر طول موج 254 نانومتر در شرایط بهینه عملکرد کیتوزان بهترتیب برابر با 59/96 ،15/46، 49/80 و 86/67 درصد به دست آمد. مکانیسم حاکم جهتناپایدارسازی ذرات کلوئیدی و حذف مواد آلی طبیعی، از طریق پل زنی بین ذرات – پلیمر، خنثی سازی بار مواد آلی طبیعیکلوئیدی و مکانیسم ترسیب مشترک بوسیله جذب سطحی قابل توجیه است. به علاوه فلوک هایتشکیل شده توسط کیتوزان به دلیل بالا بودن وزن مولکولی آن، درشت تر بوده و برای تهنشینی به زمان کمتری نیاز داشتند.

انعقاد, کدورت, کیتوزان, کل کربن آلی, UV254