عبدالرضا علی جانی - دانش آموخته دکترای زمین شناسی مهندسی، رسوب شناسی، ژئوتکنیک، مصالح و ژئوتوریسم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
آرمیتا علی جانی - کارشناس ارشد عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
کیانا علی جانی - دانشجوی مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران

امروزه در جهان، زمین گردشگری یا ژئوتوریسم به عنوان یک صنعت سرمایه ای از دیدگاه مادی و معنوی بسیار حائز اهمیت است. جنبه های مادی آن به سبب ایجاد کار و اشتغال و جنبه های معنوی آن به سبب جاذبه های بصری آن است. ژئوتوریسم از دو بخش ژئو و توریسم تشکیل شده است. بخش ژئو جاذبه های زمین شناسی، ژئومورفولوژی و میراث معدن کاری را شامل می شود و بخش توریسم آن به عنوان موضوعی چند رشته ای، تمامی زیرساخت های صنعت گردشگری از جمله تفسیر، مدیریت، اقامت، تورها و نظایر آن با جاذبه های طبیعت بی جان سرورکار دارد. مخاطبان زمین گردشگری نه تنها متخصصان و کارشناسان زمین شناسی و ژئومورفولوژی، بلکه گردشگران عادی و علاقه مندان طبیعت نیز می باشند. نظریه اینکه کشور ایران داراری اقلیم های متفاوت همراه با ویژگی های زمین شناسی متنوع است. لذا می توان از پدیده های زمین ریختاری کشور بعنوان میراث های زمین شناختی و ژئومورفولوژی در قالب ژئوسایت ها و البته پس از مهیا نمودن زیر ساختهای گردشگری بهره جست و به بررسی طبیعت بی جان متاثر از احداث طرح ها و پروژه های مهندسی بزرگ و خصوصا سدها از زاویه گردشگری پرداخت و به عبارتی به بررسی اثرات زیست محیطی این طرح های مهندسی حیاتی نظیر سدها در قالب ژئوتوریسم با تاکید بر جاذبه های زمین گردشگری ایران پرداخته شود.

صنعت ژئوتوریسم، گردشگری، طرح های مهندسی، جاذبه های گردشگری ایران